MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

FREUD’U BESLEMEK
Yahya Oğuz

FREUD’U BESLEMEK



Aslýnda gül çalýþacaktým bu yaz
Kýrmýzý dudaklar çýkaracaktým eski bir hilalden
Halka bakan dolu saksýlar düþünerek
Hor kullanýlmýþ balkonlarý silecektim
Aslýnda kalp sulayacaktým biraz
Sinesi iþlek bir resim yapsam, düþünmüþtüm ki
Bir kargayý bir tilkiye uyduracaktým
Sonra güz tutuldu þakaðýma
Gülü saksýda kapkalýn unutmuþum

Aslýnda eve su yetiþtirecektim bu yaz
Televizyon bizim evde oturmasa
Benle annemin arasýnda durup
Üstüme basa basa konuþmasa
Annem televizyon okuyamýyor iþte
Televizyon annemi yazabiliyor ama
Tutup ters çevirdim televizyonu
Üstüme pisledi necis aðzýndan, kesildim
Bak sesinde hýzar var dedim anneme, inanmadý
Aðzýný açtý mý kalbimi kurþuna diziyor, diyorum
Annem, kurþunlanan kalbime de inanmýyor
Annem çeyizine, çeyiz sandýðýna inanýyor
Çeyizine uygun yaratýldýðýný sanýyor
Çekip dýþarý çýkardým kalbimi
En kullanýþlý zehirlere sövüp tütünler sardým
Kalbimde yürüdüm yaz vakti
Yolun bana ayrýlan tarafýný aþýndýrdým
Ýstedim sesimi de trafiðe açsýnlar

Bir yerlerin tahtasýyým bu yaz
Üç vakitlere inanan bir aðaç buldum
Benim gibi, betonlarýn yuvarlaðýnda
Gölgesine tabi oldum, kuþlar da geldi
Bayramdan kalan þekerleri hatýrladým biraz
Ne güzelmiþ çift uzuvlarým, evet haklýsýn, diyen
Kendi ve kendimi tek saysam
Yalnýzdým, sol kulaðým bile çýnlamýyordu
Ama çok konuþtum, çok konuþuldum, bana göre
Hep susmuþum kimilerince
Yol boyunca uçuyordu bembeyaz bir pamuk
Kapanmayan umutsuzluklar aþkýna durmuyordu
Gözlerimin çocuðunu alamadým
Yâd ettim “Havada bir top bulut olsam” þarkýsýný
Bazen böyle çocukça durulurum

Güya gül çalýþacaktým bu yaz
Baþ baþa düþünecektim üst üste evleri
Biraz da mizah çalýþacaktým, aynaya karþý
Ýyi gelecekti birkaç çürük yýl sökmek aðrýmdan
Güzel bir karþýlýk bulmak annemin sandýðýna
Dalmýþým, telefon da çalmadý hiç bir türlü
Çaldýrmadým da kendimi
Çaldýrýlmayan Yakup oldum bütün gün
Çýldýrmadým da, þükürler olsun

Ne zaman kesilmiþ bir Camus sansam kendimi
Boþ ver diyor kendim kendime
Siyah olsun beyaz olsun, insan kandýr
Hem aþka hem býçaða yorulan
Yine de hep umutla beklenmeli
Geri dönmesi bulutlarla gezen çocuðun
Yine de unuturum
Çalýþýlmamýþ bir gülle birlikte bütün sözleri
Ýçime, farazi en içime akýtarak
Freud’u besledim bütün gün
En kullanýþlý zehirlere sövüp duman yuttum
Ýçimden televizyonlar, kumandalar
Maddesi sapsarý haberler kustum
Zehir ifþa oldu
Rahatladým, hatýrladým biraz
Güya gül çalýþacaktým bu yaz
Oysa güz çalmýþ beni onca gün

Temmuz 2017

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.