biz insanlar severiz hüznü
ona veririz ödülü
gülümseten sanki her iþin üstesinden gelmiþtir
gülümseyen, nasýlsa tek baþýna geçer dereyi
karný toktur dünyaya
gerçek saklýdýr tümcelerin ardýnda
her tümce akýtmaz gözyaþýný
tebessümünde ayýn içyüzü gizlidir
düþüp kalkmýþ bir kadýnýn direnci
çiçeklerini ekmiþtir geçmiþ topraðýna
o günlerden yaðar yaðmurlar
çocuklarýn gözlerindeki yaþý silmiþtir kadýn
annenin aðýr yükünü hafifletip
patates sökmüþtür kimbilir
ýrgat gitmiþtir üç beþ liraya
belki de razý olmuþtur bir kaç bað nohuta
hüzün pirim yapar nedense
gülümseyen aðzýn kýyýsýndaki sert çizgi
neler anlatýr bilmezler
hayat seke seke koþarken
yarý yolda kalmýþtýr
kramp girmiþtir mutluluða aniden
yolda kalmýþtýr gelin arabasý
bir dize neden yazýlmýþ çözemeyiz
þair hangi ipe un sermiþtir
ve hangi gecenin karasýný boyamýþtýr maviye
ve kaç ton açmak zorunda kalmýþtýr
kararmýþ akþamlarý
görüntü her zaman söylemez gerçeði..
21. 10. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.