El Olur Bir Gün

Kaptýrma gönlünü sanalsa eðer,
Aþkým dediklerin el olur bir gün.
Ederinden fazla verirsen deðer,
Dökülür gözyaþýn sel olur bir gün.

Güvenme varlýða, saraya, hana,
Aldýrma makama, þöhrete, þana,
Felek bir vurdu mu devirir yana;
Tükenir sermayen, pul olur bir gün.

Aldanma boyuna, deli çaðýna,
Böbürlenme bir bak; solun, saðýna!
Sýrtýný yaslasan Bolu Daðý’na,
Tünel kazarlar da yol olur bir gün.

Gözlerin elaymýþ, kaþlarýn kara,
Al al yanaklarýn benzese nara,
Kirpiklerin açsa sinede yara,
Saçlarýn dökülür, kel olur bir gün.

Halatým, zincirim, ipim var deme!
Çelikten açýlmaz kapým var deme!
Bir dolu samanlýk sapým var deme!
Tek kibrit çöpüyle kül olur bir gün.

Kýymetini bil þu aðacýn, yaþýn,
Rahmet kesilir de yaðmazsa kýþýn,
Yetiþmez buðdayýn, tükenir aþýn;
Yemyeþil topraðýn çöl olur bir gün.

Alýþma beleþe, hazýr lokmaya,
Kalkýþma yurduna, nifak sokmaya,
Olur ki, eðrilik seni çekmeye!
Kýrýlan bindiðin dal olur bir gün.

Alaca sözlerin bal olmasa da,
Sana diken düþtü, gül olmasa da,
Kim bilir bu ay, bu yýl olmasa da;
Konduðun yer tahta sal olur bir gün.

21.10.2017
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: