İkimiz de Olduk İhtiyar
Dünyanýn cilasý, cezbine kandýk,
Ömür denizini tükenmez sandýk,
Bir aþkýn narýnda birlikte yandýk;
Ne ben yýktým, bozdum, ne sen ahdi yar!
Þimdi ikimiz de olduk ihtiyar.
Çok koþturdu hayat, boþa yorulduk,
Bazen hayal, bazen düþe sarýldýk,
Bilinmedik daða, taþa sürüldük;
Dolandýk gurbette hep diyar diyar
Þimdi ikimiz de olduk ihtiyar.
Bahtýmýz topaldý, talihimiz kör,
Yazýma kar düþtü, saçlarýma kýr,
Bakýþlarýn ölgün, þen gülüþün sýr;
Acýmasýz yýllar nasýl da kýyar!
Þimdi ikimiz de olduk ihtiyar.
Ne kavuþabildik, ne de vazgeçtik,
En deli çaðlarý çarçabuk geçtik,
Sevdanýn zehrini bal diye içtik;
Ne ben mesut oldum, ne sen bahtiyar,
Þimdi ikimiz de olduk ihtiyar…
13.10.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.