deli yaðmurun sesiyle uyanan gece kocaman gözlerin kalbimin kýyýlarýna sessizce býrakýr daðlarý tarihin yanýk kokusunda sular devrilir yalnýzlýk yapraðýna her sokakta bir avuç toprak vurulur kent duman avuçlarýmda sevgili bir yolculuðun hüznünü baþlatýr mutlak acý hýþýrtýsý üþütür beni ve kuþlarý
baðrýmda suçsuz ayrýlýk gider öylece gülüþlerini taþýrým talan edip baharý boðmayýn kaderi kaderin renginde beklemek belki umudun çiçekleniþi hala resimlerine dokunan parmaklarým sýrýlsýklam özlem susmalarýn sisini daðýtan rüzgar olsa atlarým uçurumun giz tadýna sabaha karþý perdeleri kapat sevgilim.
en çok kitaplardan söz edelim güneþin kýzýllýðýndan. uzatalým geceyi masmavi gölgeleri göðsünde baþým beni orada bekle yaslan bana ki yolcuya en yakýþan ýslýðýný almasýdýr kalbinin.
kekeme bir tipiye tutulan çocuðum adýnla baþlarken her güne kirpiklerine düþüyorum büyüyorum sonsuz uykuya seninle. dursam ölürüm
nefesine tutunduðum Elma kokusu gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.