MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ve...
sera.

Ve...



-özünün tenhalýðýnda büyür insan-

pek zor büyü(t)mek



büyüdükçe
yitik cümlelerin otogar yalnýzlýðýnda
ne çok an(ý)lar birikir avuç içlerimizde



kuþ uçmaz kervan geçmez topraklarýn
toz dumana katýlmýþ müphem sokaklarýnda
tüm vurdum duymazlýðýyla uygun adým yürüyor zaman



vakit
yitirilmiþ çocuk gülüþünde
gök üryan
aðzý olsa da konuþsa keþke
dile gelse ölüler
kara bulut ardýndan aðlayan yaralar



bir zamanlar
vagon dolusu i mgeyi takarken koluma
geç kalýnmýþ hayalleri öldürdü zihnim
koca bir þehir uzaklaþarak gitti nefesimden
üþüdüm
ötesi feryât figân gerisi tarumar



ne zor-kolay aðlamak
susuyorum.



vesselam
dünya
akla zarar
mahþer yeri



eðil çocuk
kulaðýna söyleyim yolun sonu yakýn.

ne desem nafile
küllerinden doðan zümrüdüanka deðiliz
bilinmezin eþiðinde
ecelini beklerken saðým solum
naftalin kokulu sandýða saklanmýþ son düþ
böðrümde sýz(l)arken vurgun yiyen kelimeler
hýçkýrýk vadisinde hazin býçak yarasý
acý/yorum.



velhâsýlýkelâm
sýradanlýk makamýnýn son deminde
dermana susayan kerbela içimiz merdiven dayarken göðe
son bir isteðim var

-vuslatýn þavkýnda bir renk baðýþla n’olur tanrým-





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.