KIRGIN ETHOS AVAZLARI-IV
ahker
KIRGIN ETHOS AVAZLARI-IV
16. A
adlarýnda tek ortak harf vardý sâdece
o harfin þerefine yürüdüler bir süre
o harften türeteceklerdi güyâ, yaþamýn semantiðini
aþk’ýn: kýrpýldýkça daha bir gürleþen aþk’ýn
þiirin: kýrýlsa da yýkýlmayan þiirin
ölümün: iðne deliðinden bile geçen ölümün
ve parýltýsýna bin can fedâ haklý kavganýn
turnalara denk düþen diyalektiði
o harfin namlusundan sürülecekti
ateþ hattýna dünyanýn
adlarýnda tek ortak harf vardý sâdece
biri: çocuksuluktan hüküm giymiþti
öbürü: yangýnýný hevesle taþýmaktan
kil ve kalker daha mý dayanýklýdýr ki kederden?
bunu sorar dururdu çocuksu olan
hâyýr, derdi öbürü
her yer kan, her þey yalan, talan talan talan
ayrýldýlar sonunda
o tek ortak harfi de sildiler acýmasýz
hâtýrâlardan
(*): Yedi Ýklim, Aralýk 2010, Sayý 249
17. KARÞILIKLI
ben sana bir dilekçe yazayým zulme karþý
sen beni bir hayat’a tutundur þiirce
ben sana hiçliðimden bir karanfil püskürteyim
sen beni varlýðýnla þereflendir iyice
ben sana gurbetimden turnalar uçurtayým
sen beni sýlandaki sessizlikle yenile
ben sana baðým-bahçem helâl olsun diyeyim
sen beni yerden yere vur mülksüzlüðünle
ben sana yol diyeyim, yel diyeyim, sel diyeyim
sen beni gel bunlarýn bin katýyla körükle!
(*): Ýnsancýl, Haziran 2010, Sayý 239
18. ÝKÝMÝZ
kaldýk bütün gece ikimiz
kalbimizin rüzgârlý kuytusunda
cýrcýrböcekleri yanýbaþýmýzda, buðulu yollar
vaktimizi güzelliklere eklemledik
elverdiðince topladýk dünya çýðlýklarýný
alýn terimizi dostlara, aþkýmýzý daðlara
sesimizi ceylânlarýn gözlerine verdik
toprakta bir sevinç, gökyüzünde martýlar
sanki türkülerle ve þiirlerle
ikimizi selâmladý sabaha kadar
vazgeçilmezim benim pýrlanta aþkým
hayat bizi sonsuzluðun içinde
ürperen yýldýzlarla karþýladý
gürüldeyen akýþýnda yaþamak ýrmaðýnýn
gül çeþitlerini düþündük ve seviþtik
tanrý bizi gözlüyordu hiç çaktýrmadan
sen bana çocukluðundan anýlar anlattýn
meltem esintilerini taþýyýp durdun yüzüme
ben senin ellerini, her yerini okþadým
saçlarýna iyilikler yýðdým ve doðruluklar
göðsümüzde tan yeri kýrýntýlarý
(*): Berfin Bahar, Eylül 2009, Sayý 139
19. O TOMURCUKLAR
patlayan ve serpilen tomurcuklardýr
inceden üstümüze
hayat tomurcuklarý
gizini çözümlemeye çabalar evrenin
o tomurcuklar
kýþ’ýn dokunaklý yasalarýndan
yaz’ýn içine çevrik tuzundan
bir aþk örgüler
bir kendini denetleme tasasý
bir aldýrýþsýzlýk bâzen: ölüme karþý
iki kýrçýl kederin buluþmasýndan
öfkeden suya doðru, sudan öfkeye
palazlanan direnç gibi
taþý taþtan, düþü düþten öðrenmeye yeminli
patlayan, serpilen tomurcuklardýr
araþtýrýr ruhumuzun hikâyesini
sonbaharý arýndýrýr tozundan
ilkbahara bir yer açar
utandýðýmýz þeylerden ve inceliklerden
tutar bir þiiri telâþlandýrýr
uzadýkça uzayan sabýrsýzlýðý
anlamsýzlýðýný mal-mülk için boðuþmalarýn
sindirir, daraldýkça daralan içimize
ömrümüzü, ömrümüzün serencâmýný
dalgalandýrýr
ne vakit kendimize dönüp bir baksak
þifresi çözülememiþ sisler içinden
patlayan ve serpilen tomurcuklardýr
o tomurcuklar
(*): Ýnsancýl, Nisan 2010, Sayý 237
20. ÇINAR GÝBÝ
Sevgideðer hocam Uluð Turanlýoðlu için
---
memeleri tâze domurmuþ her cilvelinin
kirpiklerinin ucunda tutuþan hüznü
yüreðinin olanca basýncýyla
bilirim: öpmeye yeltenirsin
ol yaþýn 80’lere týrmanýrken de
çýnar gibi ayaktasýn, ayakta kal
dizlerinin baðý çözülsün iþkencecinin
1990
(*): Damla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.