Koy yorgun başımı göğsüne uyuyayım

Oy yarasýna paslý hançerler saplanan
didik didik edilen kalbim...
sevda kirpiklerimde kurþuna dizilirken
tutup hangi ülkenin topraðýna gömsem sesimi
ülkem olmayan bir ülkede ülkesizim
hangi taþa vursam baþýmý
kan kusar izim
kimsesizim

efkarýmý býrakýp hayatýn çýkmazlarýna
uzaklara fýrlatýp sýzýlarýmý
kafamda depreþen anýlar
yorgun yüreðime yüklediðim gam
ve sýrtýmda sýzýlý hüzünlerle nereye gitsem
bacaklarý kýrýk ömrümün
hangi hüznün merhemini sürsem yarama
yaralýdýr izim
çaresizim

de be hayat
acýlar körükleniyor içimde her aynaya baktýðýmda
her gece bir anýda can veriyor ömrüm
hazan yapraklarý döküldü üzerimize
bütün sevdiklerim yok oldu
devasýz yaralar aldýk
bütün acýlarý omuzlarýma yükledin
bu yüzdendir ki
þiiri gözyaþýyla yýkýyorum her gece
gülümsemeyi beceremiyorum sabah seherine bu yüzden
hangi türküye uyansam
içimde gam yükünün kervanlarý yürür

kahýr rüzgarlarý estikçe üzerimde
gögsü kýrýlmýþ bir üçgenin içinde kala kaldým.
ben bu acýlarý senden aldým ey dünya
bir uçurum üstüne kurdum hayatýmý
sancýlý, yorgun ve yaralý
bilirim ki bazý yaralar da yaralýdýr
ne kadar kapatmaya kalksamda kýrýklarý
yine de kan sýzýyor acýlar

geçmiþim acýyor þimdi ah
yýllar acýmasýz, yollar dikenli, dizlerim dermansýz
yamaya yamaya giyiyorum üzerime her gün hayatý
sürüne sürüne yürüyorum yürüdüðüm yerde
ayaklarým kan revan içinde, bacaklarým kýrýk
kýrk yerimden kýrgýným
suskunum, sessizim, çaresizim…

özlemler canýma girince
bir nefeslik yaþam ödünç ver ey hayat
koy yorgun baþýmý göðsüne
uyuyayým...

Nuri CAN



Sosyal Medyada Paylaşın: