KIRGIN ETHOS AVAZLARI-I
ahker
KIRGIN ETHOS AVAZLARI-I
1. YILDÖNÜMÜNDE
Ýnançlarým çelik cinsinden, yineliyorum
beþli mavzer öfkesiyle yineliyorum
sen benim hasret çekmelerdeki türkümsün
þubatlarda erittiðim berekete dirim katan esin kaynaðým
ne tûfan þaþýrsam umulmadýk zamanlarda yönümsün
yalvartma!
gülden yýldönümleri serpiþtir bana
(*): Yeni Olgu, Nisan 1984
2. KUMRUCUK
ne þu kör olasý þiirimi sakladým senden
ne de boyu-boynu devrilesi þu kederimi
övüncümü de sana adadým
özene-bezene
utancýmý da
senden bildim
dünyanýn dur-duraksýz dönmesini
ömrümce dinmemesini, içimdeki yaðmurun
özerkliðimi
þan olsun diye iliþtirdim senin
gözlerinin çekikliðine
güz âþýðý bir kumrucuk oldun böylece
(*): Körfez’de Edebiyat, Ekim 2014, Sayý 13
3. ÇOCUKLAR VE KELEBEKLER
baþaklar düþecekmiþ ömrümden
öyle dediler
ýþýklar sönecekmiþ ömrümden
topraklar kayacak
geyikler kaçacakmýþ
fakat iyi ki çocuklar geçecekmiþ ömrümden
hayatý güzelleyen gülücüklerle
yeneceklermiþ yeryüzü ilâhlarýný
yüzlerinde devrim fedâisi kelebekler uçuþurken
o çocuklar ki
þiirselliðidir yaþamak savaþýmýnýn
tadýdýr, tuzudur, týnýsýdýr
o kelebekler ki
(*) Eliz Edebiyat, Nisan 2013, Sayý 52
4. KALBÝMÝN KÜNYESÝ
uçarýlýklarla beslenir kalbim
sabahýn ayazýnda, alacasýnda akþamýn
þaþýrtýr matematiði ve mekaniði
yönünü belirleyemez çoðunca kalbim
hayat’la didiþmekten
çeki-düzen veremez bir türlü kendine
aþýrýlýklardan beslenir kalbim
yaðmur izlerinin tanýklýðýnda
aþaðýlanan insan seslerini savunur
dünya bir curcunadýr, kalbim bilir bunu
bilir ve ölesiye yasýný tutar
özene-bezene büyüttüðü duygudaþlarý
yalnýz býrakýrken onu
bir sünger taþýna dönüþür kalbim
(*): BirNokta, Ocak 2013, Sayý 132
5. BEZGÝN BÝRER ÇÝÇEK
kahramanlýkla ihânet arasýndaki kýl kadar mesâfe için
---
a.
arkadaþlar!
üzgün birer çiçek oldunuz
bezgin birer çiçek olarak kaldýnýz aþk diyârýnda
öyle ya: yaþamak, mosmor eziklikten kalan güceniklikti
bol asitli yaðmurlardý genellikle
rüzgârý sýkboðaz edilmiþ bir ergenlikti
gerçî, baþýnýzý kaldýrsanýz görecektiniz
iþâret parmaklarýnýzýn ucunda duran
kýnalý yapýncak tadýndaki konuþmalarý
gördüm: dumura uðratýlmýþ þarkýlarda cebelleþtiniz
alkolden geçirildiniz, ejderhadan, iblisten
aþk dediniz, boðma teli sundu apoletliler
boynunuzda: akrep kýlýklýlarýn açtýðý yara
birer serkeþ þarapnel, binlerce çarpýk bakýþ, belki bir o kadar aðýt
ki, siz onlarý da karþýladýnýz
gök, eylül öncesi’ne benzemiyor arkadaþlar
açmýyor kendini hayatýn mýknatýsýna
yeryüzüyle buluþup parlatmýyor aþk alevini
baksanýza!
haraç-mezat pazarýna düþtü diriniz
tavernayla nihilizmin cangýlýnda
kelaynak kuþlarýna döndünüz
ya yeryüzü: kalleþlikten
yok-olma’nýn eþiðinde
bocalayýp duruyor iþte
arabeskle eurobesk karýþýmýndan
þýk giysili robotlara
silikon göðüslere, solaryumlu gövdelere
telekomünikasyon tuzaklarýna
çarpa-çarpýla
b.
peki niye yardýk kalbimizi biz?
bir inançtan bin cenin çýkarmak için
deðilse deðilse deðilse
mâdem ki boþlukta sallanacaktý sarkaç
-sorduðunuz oluyor mu benliðinize-
susmak, kurþundan da aðýr
aðýrlýðýnca bunalýmlý
-ki bilinir üstelik-
aþk, ayaða kalkamaz
bir kez savunulmakla
ispirtodan jiletten frengiden kurtulamaz
bunu hüzünlenmenin tüm renklerinden öðrendik
bunu kuytu bakýþlarýn içtenliðinden
c.
öyleyse yekinmeli birçok þehirden
ruhlarýna sevgililerin, birçok nehirden
ve yürümeli
biz yürüyünce yurdumuzun yüzü gülecek
insanýyla kuþuyla
deniziyle daðýyla
(*): Bir Nokta, Þubat 2017, Sayý 181
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.