GURBET

Bildim bilmez oldum ama yüreðim,
Tutsaklarda sanki baþka bir çehre,
Unuttum kendimi daðda yitiðim,
Uzak oldum yare, uzaðým þehre.

Alnýmda yazýsý, kader mi benim?
Sardým yükü yokuþa uzaklara,
Gurbet türküsüdür sýla derdim,
Yol almýþým, yollarda ýraklara.

Vatanýma hasret yalnýzlýk beter,
Bir haber beklerim, acep var mýdýr?
Öldürür beni belirsizlik keder,
Yoklarým hep, anam babam sað mýdýr?

Gelecek elbet bir gün acý haber,
Gözlerim nemli yatarým pusuda,
Düþerim derde yine sabah,seher,
Hazýrým sýlaya her an kapýda.

Ana, baba, gardaþ tüter burnumda,
Yüreðim bölüktür sýzlar durmadan,
Geçti yýllar, otuzunda kýrkýnda,
Ölmek istemem sýlama varmadan.

Gurbet iþte hüzünlüdür el yurdu,
Benzemez hiç bize örfü adeti,
Oysa Anadolum eþsiz huzurdu,
Donuktur buranýn ruhu haleti.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: