Ayrýlýða yazýldý yaþam…
Mavi, eflatun arasýydý sevdi(m)
Denizlere taþtým
Su olup dizlerine aktým
Çocuktum.
Gidip gelirken kelimelere yetiþemedim.
Çocuktum uçurtmam koptu uzaklara
Elimde makara sar sar bitmedi yaþlarýmla
O yüzden maviye küskünüm baba.
Hala saklarým o resmi
Hani çam aðacýnýn karlý dallarý altýnda
Kirazlý berem vardý benim de
Sol yanýmýn benzeri
Ayazlar var bu þehirde.
Karpuzdan fenerler unutuldu
Rüzgâr eskisi gibi deðil üzgün esiyor
Bahçede çiçekler de gülmüyor.
Çýplak kalýr mý insan yeryüzünde
Öykünürken tenim gidiþine
Ressam çýðlýk çizdi tuvale
Meze oldu dudaðýmdaki bükülüþ
Bakýþlarým kan revan içti.
Þimdi ucuzladý sevgiler
Sen gideli çýkmaz sokaklar çoðaldý
Nisan býraktýðýn gibi yaðmur…
Annem bekleyiþ eker her güne
Þarkýnýzý söyler sessizce
“Senede bir gün” diye
Ýçten içe söylemediklerimiz birikir de
Her yer ateþ salýncaðý, sallanýr durur.
Seni sevmenin adý dizelerde
Özlem o en aðýr pranga taþýyamadýðým
Gözlerim… Kendine aðýr bulut peltesi.
Yaðdýkça yaðmur seni dilenen ben.