DALGALANMALAR DURULMALAR-VI
ahker
DALGALANMALAR DURULMALAR-VI
26. BABAM ÝÇÝN
sen, yunus’un
pir sultan’ýn
veysel’in sâdýk dostu
sevinçlere en uzak yaban gülüsün
acýlarýn en kýdemli askeri
(*): Beþpýnar-Ortak Kitap
27. SESLENÝÞ
ey, þiir!
ölümün denize bakan tarafý
ve nuh’un gemisi’ni batýran hasret
bil bakalým
yaþam benden kaç kýrlangýç boyu uzakta
yaþam beni kaç kýrlangýç boyu kuþatýr?
(*): Beþpýnar-Ortak Kitap
28. ÇIK ÞU SEVDA KALESÝNE
hey, her atýlýmýna zincir vurulan özlem!
süreðen kýl çarçabuk, filizini umudun
çýk þu sevda kalesine
ille sevda kalesine
orasý leylâk kokar
kerem ile aslý’nýn kýyâmetinden beri
sen fesleðen kokarsýn
söyleþirsin, senli-benli
yediveren gülüyle sonsuza deðin
þeyh bedreddin soyundan
devriye gezerken kötümserlik
þehrin bulvarlarýnda
dar bulursun göklerin enginliðini
bordo rengi hüzne sorarsýn
pusuda çarpýþan yüreðe
soyaðacýný ayrýlýðýn
ilkin sen günaydýn dersin
çarmýha gerilmiþ sevince
özgüveninden verimli hýrçýn bir övgü
büyük baþarýsýna paralel olarak yaþamýn
sýçrarken güneþe
(*): Beþpýnar-Ortak Kitap
29. KISKANÇ BÝR TÂKÝPÇÝSÝYÝM HAYATIN
reddedilmiþ doðrularýmý anlatmanýn
sýrasýdýr sevgilim
sýkýlmadan dinleyebilirsen
bekâreti bozulmamýþ kaygýlarla sar beni
baþýný sapasaðlam düþür omzuma
haydi, hýnzýr bir çocuk gibi oyna
saatimin kordonuyla
önerdiklerimi sonsuz yüceltiyorum:
utangaçlýðý býrak, soðutma sözlerini
körfezlerle örtüþecek güçtedir onlar
yor bedenimi, neredeyse
yarý-tanrýsal bir tutkuyla
vazgeçelim mi dersin bütün bunlardan
hâyýr, savunacak çapta cesurum doðrularýmý
huysuzun ve geçimsizin tekiyim
doðrusunu istersen, sevgilim
duyarsýz davranamam kesinlikle:
çeþme baþlarýnda güvercin ölüleri var
alelacele buruþuyor sevgiler
ya gazeteler: iri puntolarla
yepyeni kurbanlar için
kan emiyor dünyanýn her köþesinden
karamsarlýkla umudun çeliþkisi berraksa
sormalýyým: sevdalarý yüzüstü býrakan ne
dizkapaklarým yýpranabilir kendince
dönmek zamanýysa tüm açmazlardan
üretken ve kavgacý kalmalýyým sevgilim
çýkar gözetmeksizin sarýl boynuma
kýskanç bir tâkipçisiyim hayatýn
gözlerin yeter bana
(*): Berfin Bahar, Eylül 2005, Sayý 91
30. BENÝ HER ÞEY ESKÝTÝR
beni yollar eskitir
yollarda gýrtlaklanmýþ ergen düþleri
yamaçtan yamaca savrulan keder
o kederdeki dýþarlýklý söz
zâten posasý çýkmýþ her bir serenat
eskitir beni
insan vandal, hayat boktan, dünya munâfýk
kime ne desem
modernite anlayamaz, soysuz kelimeler hiç
zinde kuvvetler’le yýldýzým barýþamaz ki
bir köstebek eþinirken ona sýðýnsam
sakalýný sývazlayan bir eskiciye
iþlevsiz kapkacaða
acaba’sýz tümcelere
ayakkabý boyacýsý çelimsiz çocuklarýn
kural-dýþý gözlerine sýðýnsam
eþyâperest adamlarýn çözemediði
bir tümseðe, tümsekteki ýsýrgan otlarýna
sýðýnsam, sýðýnýrken kendimi unutsam
eskiyi münzevîyi çaðrýþtýran her þeye
týkanýr soluðum
tavaf etsem bende birikenleri
(*): Berfin Bahar, Eylül 2003, Sayý 67
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.