Ne dilersin gülüm, demez olsaydým;
’’Ne servetin varsa, say...’’ dedi bana.
Varýmý, yoðumu eksiksiz saydým;
’’Gel de bu sevdadan cay...’’ dedi bana.
Yemen’den gelirmiþ varsa nasibi,
Has inci yollarmýþ Umman’ýn dibi.
Zarafet diledi, kendisi gibi:
’’Hep hilalde kalsýn Ay...’’ dedi bana.
Halimi arzettim bin bir niyazla,
Beklentim eksikti çekincem fazla.
Göz ucuyla beni süzerek nazla:
’’Vay haline âþýk vay...’’ dedi bana
Atýný okþarken sevecen eli,
Anladým: Geçemem, hýzdan engeli.
Görünmez kanatlý, rüzgâr yeleli
’’Saf Endülüs ýrký tay...’’ dedi bana.
Bakýþýn, gönlüme ateþin cemi;
Ruhumun, bedeni terkediþ demi.
Gülüþün, sekizlik gönül depremi...
’’Nasýl dayanýr ki fay...’’ dedi bana.
Bin ah iþit, aþka bir kez dokun da,
Yýllanmýþ ezgiler gizli okunda.
Hayal dünyasýnýn engin ufkunda,
’’Huduttan hududa kay...’’ dedi bana.
Pamuðu, çelikten berk edip geldim,
Yerimi yurdumu terk edip geldim.
Kanýma, aþkýný zerk edip geldim;
’’Bence senin aklýn zay...’’ dedi bana.
Elimde paslandý imdat sireni,
Aþka terazi yok, tartmaz fireni.
Ufkuma yasaklý vuslat treni;
’’Çoktan düðümlendi ray...’’ dedi bana
Dilersen geceden yýldýz sökeyim,
Gökkuþaðý inci, mercan dökeyim,
Karun ziynetiyle gelip çökeyim;
’’Týlsýmlý sözcükler yay...’’ dedi bana.
Dünya’yý verseler dedim gözüm yok,
Onca dil döktüm yâr, neden çözüm yok?
Kâlbimi vereyim... Baþka sözüm yok!
’’Hay hay sevgilim hay hay...’’ dedi bana!
_________________________________
23 Eylül 2017. Bodrum - Ýrfan Yýlmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.