VAKİTSİZ SÖYLEYİŞLER-VI

26. DUYURU

ey ahâli!
duyduk duymadýk demeyin
-hayâliniz gerçekleþti sonunda
gözünüz aydýn hadi gözünüz aydýn-
ayýrdýnýz beni o ceylân bakýþlý kýzdan
ayýrdýnýz beni o billur gülüþlü kýzdan
ayýrdýnýz beni o keklik sekiþli kýzdan
onu benden
beni ondan
bizi birbirimizden
ayýrdýnýz
ayýrdýnýz
ayýrdýnýz
þiir yaðmuru dindi
þehriniz güzelleþti
baþýnýz göðe erdi
þereflendiniz

27. ONLAR TANIMLAR SENÝ

bungun akþamüstleridir, onlar tanýmlar seni
üzüntüden bir rozet yakýþýr göðsüne
nereye gitsen, algýlanmaz bir aþk keser yolunu
yaðmur kokularýnýn kýsa süren sevinci keser
aklýnda: aðustos böceklerinin aðýtsý sesleri
hermetik bir adamsýn ya, seni kim anlar
içinde kopan kasýrgalarý hiç kimse
nasýl bir ateþsin ki, kime deðsen yanar

doðar-doðmaz ölmeye baþladým ben, demiþtin
unutabilir miyim o sonsuz çýðlýklý sözünü
þalgamla kevser suyunu karýþtýrýp birbirine
al bunlarý, demiþtin, baþka bir þey deðildir yaþam
titreþen ve genleþmeyen kavuþmasýz gülüþlerdir
ikimizi birleþtire(meye)n yarý-tanrýsal sezgi

28. HAYAT SENÝN ÝÇÝNDE

hüzün senin içinde
gözlerinde gezinen o
yüreðinde terleyen o
bunu sen de biliyorsun
biliyorsun yavrucuðum

sevda senin içinde
birkaç on yýldan beri
bir gülü nasýl sularsan
kýrýk bir dalý nasýl sararsan
onu da öyle sev yavrum
onu da öyle

istesen de kaçamazsýn
ne hüzünden ne sevdadan
ikisini de yaþayacaksýn
mümkünü yok kaçamazsýn
hayat senin içinde
sen hayatýn içindesin

29. ÞÝÝRLER SÖZLER KIZLAR

a.
gece-gündüz býrakmazlar peþimi
nedir sanki þu þiirlerden çektiðim
güzler geçer, kýþlar geçer, baharlar, yazlar
ben her mevsim biraz daha eririm

gülüþleri yangýnlara eþdeðer
nedir sanki þu kýzlardan çektiðim
çekik gözlüsü, kor dudaklýsý, ak gerdanlýsý
isteseler her birine canýmý veririm

daðlarý ve denizleri yerinden oynatan
nedir sanki þu sözlerden çektiðim
sarýp-sarmalarlar beni sýký sýkýya
ölümden de öteye onlarla giderim
b.
tanrý’m
koma beni þiirlersiz
bir de kýzlarsýz sözlersiz
koma beni deliririm

30. HANÝ?

a.
bir bir kapandý kapýlar
türkülere bir hâl oldu
oysa daha dün gibi
bir bulut sýradaðlara
bizi anlatýyordu

nerde sevda, nerde sevda, nerde sevda?
hani yýldýz yýldýz parýldardýk ya
b.
bir bir satýldý vicdanlar
insanlara bir hâl oldu
oysa daha dün gibi
herkesin yüreði az-çok
karanfil kokuyordu

nerde kavga, nerde kavga, nerde kavga?
hani rüzgâr rüzgâr uðuldardýk ya

Sosyal Medyada Paylaşın: