Ruhunuzdan beslenen bir manzara çizersiniz. Size ait olan, her zerresinde sizin yansýmanýz olan bir manzara. Kökleri ruhunuza damarlarýn vücudunuza sarýldýðý gibi sarýlýr. Beslediðiniz ve beslendiðiniz ayný kaptýr teninize sýðýnan siz gibi.
Derinlerde... Çok ötelerde, kesiklerinin açtýðý yaralardan sýzar tüm parlaklýðýyla ýþýðýnýz. Kýlcal damarlarýnýzdan çekilir tebessümleriniz. Farkýnda olmadan, siz farkýna varmadan... Kaybolursunuz ve eksilen yere hükmeden ölen her parçanýn intikamýdýr.
Zihninize sarýlan karanlýðýn sarmaþýklarý nemli zeminlerde böcekleri, pisliði doðuran anaç bir þeytandýr artýk. Soðuk yenen intikam zehirli bir yemek... Her ne kadar soðuk olsa da zehriyle masanýzda
Hükmü ruhunuzda... Karanlýðýn fýsýltýlarýný budamak ta sizin ellerinizde. Ya hükmet yolundaki taþlar kuma dönüþsün. Ya yok ol ruhunuz esaretiyle küle dönüþsün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.