Emanet Sorgular

Sorgularýz, durmaksýzýn... içimizi oyan uçsuz bucaksýz bir döngüdür yarýn.
Þuan ise vahþi, asýrlýk ormanlarýn köklerinden akýp giden, uçsuz bucaksýz döngüleri çeviren þelaledir.
Sorgularýmýzýn ikameti kendimize aittir ve özgür olduðu kadar özgürüzdür akýþýnda.
Tenimize, ruhumuza dokunan gün, her gün farklý bir çiçek gibi açan gün doðumlarý...
Acýlar dahi ölümsüz deðildir en az þuan kadar bir hayaldir yaþananlar...

Yüzleþmeler, onur, eziklik, keder...
Karþý cephesindeki anlýk kazanýmlar...
Bir sihirbazýn düzeneðindeki toz bulutudur zevkler...
Sarhoþun kendini avutma ve hislerini yok etme çabasýdýr.

Kendi yüzlerimiz ya da yüzümüz...
Ateþte patlayan kabarcýklar gibi ruhumuzda patlar yüzlerimiz.
Göz göz açýlýr kaybettikçe hoyrat, izbe zamanýn telaþýný
Göz göz binlerce göz üzerimize yapýþýr aðýzlarý leþ ve...

Sorgularýz asýrlýk ormanlardan, ruhlardan izler taþýyarak akan zamanýn,
varlýðýmýza býraktýðý izleri.
Zamaný sýrtýnda taþýyan salyangoz gibi çekingendir ve içindedir odacýklarý.
Yine de susmaz içimizdeki sesler, ruhumuzda binlerce odacýk vardýr.
Milyonlarca dakika dokunmuþtur taþýdýðýmýz kandadýr parmak izleri.
Mührü vardýr... kaç tende gün doðmuþ ve çýðlýklarýyla yok olmuþtur...

Emanet býrakýlan nefesleri.
Emanet býrakýlan hevesleri.
Emanet býrakýlan bir elbiseyi.
Geceden sabaha ve sabahtan geceye taþýr,
Beynimizi oyan þelalenin sesinde kayboluruz.






Sosyal Medyada Paylaşın: