VAKİTSİZ SÖYLEYİŞLER-III

11. LERZAN

gördüm ki: yazýlarda titreþiyor yokluðun
yokluðunun karamuk gözleri gördüm ki gülümsüyor
yokluðunun elleri bana dokunmak istiyor
-ay ýþýðýnýn aydýnlattýðý feneryolu’ndan-
dokunmak dedimse, tekdüze deðil
basmakalýp bir görevi yerine getirirce deðil
deðil öyle dostlar alýþveriþte görsün
özcesi: sen tanrýçasýn
toplamýþsýn çevrene, evrende ne var yoksa
-tüm mimeraller muhabbetle dizilmiþlerdi
hayvanlarýn hepsinde bir hoþnutluk havasý
bir çýlgýnlýk kükremiþ: otta, taþta, toprakta-
sen özcesi tanrýçasýn
-afrodit’ten filân daha alýmlý-
merkezcil gücünün çekimi sonsuz
sanki: sen sesinde sevda sýrlarý
sanki: sen seke seke yürüyen yaþam
sanki: sen seferberlik
sevda üstüne, sevda üstüne, sevda üstüne
hiçliðin ihânetteki kara-rahmini
besmelesiz hýrpalayýp
bünyamin adýndaki þu "umarsýz sonlu"yu
sonsuzluða fýrlatan
düþ kuyusu
göktaþý
lerzan of
lerzan

12. ARTIK-ÝNSANLAR

çok çok eski çaðlarda
genellikle karasevdadan ölürmüþ insanlar
-uykularýna çiçek tozu karýþtýrarak-

ali’nin külâhýný veli’ye
veli’ninkini ali’ye
giydirme yüzyýllarý geliyor sonra

o zaman bu zamandýr
-kudurmuþ bir ejderha olan tüketim hýrsýnýn kucaðýnda-
parasevda’dan geberiyor artýk-insan’lar

13. BÝR ÖZLEDÝM KÝ

özledim, ellerinden
ellerinden bir tas sýcak çorbayý
bir tas sýcak çorbayý

özledim, gözlerinden
gözlerinden süzülen özengen bakýþlarý
özengen bakýþlarý

özledim, dillerinden
dillerinden dökülen ozanca sözcükleri
ozanca sözcükleri

özledim, yüreðinden
yüreðinden devrilen sevda nehirlerini
sevda nehirlerini

ellerini
gözlerini
dillerini
yüreðini
bir özledim
bir özledim
anlatamam ki

14. SESÝNLE

a.
bir sesin izini sürüyorum
parslarýn, kaplanlarýn parçaladýðý
sonsuzluða yayýlan orman içinde

bu ses bana senden armaðan
çatlatsa da kalbimin çeperlerini
onu çocuðummuþçasýna sarmalýyorum

sesinle kavrýyorum anlaþýlmaz sözleri
kendimi sesinle yitiriyorum
koyu kahverengi düþler içinde
b.
sesin: sokaklarýn en ilkel dili
karþýlýksýz aþklarýn en ilkel dili
bu yüzden onsuz edemiyorum

15. KALBÝ KIRLANGIÇ KANATLI

öfkesi baldan tatlý
kalbi kýrlangýç kanatlý
sevgilim benim

sütliman gülersin güldüðün vakit
üstüme inciler sýçratýrsýn

bir peri masalýnýn içinden
salýnýp gelen
gülistan olursun

sen, gülistan olunca
ben, kendimden geçerim
ister inan, ister inanma
delirmiþçesine çiçek açar
ayaklarým ve ellerim

çünkü: bilirim özyapýný
cuntacýlar oluk oluk kan akýtsa da
yüzüstü býrakýp gitmezsin sen sevdalýný

Sosyal Medyada Paylaşın: