MARTILAR UYURKEN (6)
’Martýlar uçarken bir martý þehrini andýran gök
Sen þahit ol’
’Denizi okþayarak süzülen gemiler kadar mutlu deðilim
Batan bir geminin attýðý çýðlýk gibi hüzünlüyüm bu sabah
Gözlerim bulutlardan özgürlük dilenen yaðmurlar gibi
Fakat bulutlarýn doyumsuz kentine sakladýðým sen yaðýyorsun içime
Saatler günler ve aylar geçtikçe birikiyorsun
Özlenmeyen sen olunca
Özlem de ayrý bir anlamsýz geliyor artýk’
’Ey geceleri bulutlarý üstüne örtüp uyuyan martýlar
Siz þahit olun’
’Yaðmur damlalarýnýn annesi olan bulutlardan akýyorsun
Güneþ her defasýnda kurutuyor özlemlerimi
Toprak yeþertiyor yeniden
Hiç bitmeyen sevdamýn sönmek bilmez ateþisin
Adýný yazdýkça alevlenen noktasý olmayan cümleler gibisin
Biliyor musun sevdam
Sen benim gözümden baksaydýn kendine
Aþka ateþ sevdaya alev olurdun’
Baver kendisini aþk kaçaðý gibi hissediyordu bugün
Duvarlara geçirilmiþ zindan parmaklýklarý kadar tutsaktý yüreðine
Gülizar’ý o kadar çok seviyordu ki
Yüreðini yakan hasretle geçirdiði hergün
O zindan duvarlarýnda yaþamýþ mahkumlarýn sessizliði bile umrunda deðildi
Özlemlerle dolu bu adamýn yüreði
Tutsak bir mahkumdan farksýz olabilirmiydi
’Ey zaman ey zamanýn geçmiþ ve gelecek insanlarý
Siz þahit olun’
’En büyük yalnýzlýklardan biri de
Uzakta olduðun þehre duyduðun özlemdir
Benim þehrim onun gözleriydi
Ve o gözler habbe yeþerten karanlýkla örtülü toprak altýnda sönük
Þehrim karanlýk ve evim yýkýk
yüreðim ey yüreðim
Onun da yarýsý yýrtýk diðer yarýsý yamalý
Ben köyüme dönüyorum
Sen kokan ve senden kalan son hatýran
Bu meçhul sandýkla
Yüreðimi yakan kor ateþini alýp
Güney doðunun pivoklarýný ýsýtmaya gidiyorum
Elveda ey þehri gülizar
Hasretine yeni bir hasret ekmeye gidiyorum
Elveda ey þehri gülizar’
6.bölüm sonu
devam edecek sevgilerimle
ferit karasu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.