Eylül Güneşi
Temmuz, aðustos sýcaðýna eþ,
Denizleri yaktý eylül güneþi.
Yüreklerde hâlâ sönmeyen ateþ,
Benizleri yaktý eylül güneþi.
Ne yaðmur kokusu, ne sarý yaprak,
Dudaklar çatlamýþ, kurumuþ toprak,
Alýnlardan akar ter berrak berrak;
Çim gözleri yaktý eylül güneþi.
Ayva gülüp narlar boynun eðse de,
Marabalar pamuk, koza yýðsa da,
Gecelere biraz serin deðse de;
Gündüzleri yaktý eylül güneþi.
Hazan mevsimiydi, vedalar ayý,
Birleþti gönüller, kopmadý fayý,
Kavilleþti eþler, demledi çayý;
Yalnýzlarý yaktý eylül güneþi.
13.09.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.