Söndüremezsin
Unuturum diye aklýna sorma,
Aktif bir volkaný söndüremezsin.
Boþu boþuna hiç kendini yorma,
O masum gönlünü kandýramazsýn.
Leyla gibi gerçek, candan severken,
Uykularý gece gündüz savarken,
Her gün yumruðunla baðrýn döverken;
Kronik sýzýný dindiremezsin.
Dünyalarý vermem bir bakýþýna,
Biterim senin o dil þakýþýna,
Kim dayanýr naza, can yakýþýna?
Ben gibi kimseyi yandýramazsýn.
Sadede gel haydi, fýrtýna ekme!
Asi nehri gibi tersine akma!
Eþsiz bu aþkýn ipini çekme!
Ýnatla kalburu döndüremezsin.
Býrak çalsýn sazlar, þiirler coþsun,
Ýlham tavan yapsýn, duygular taþsýn,
Ýki cihanda tek, deðiþmez eþsin;
Kaderin önünde sen duramazsýn.
09.09.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.