VAKİTSİZ SÖYLEYİŞLER-I

1. NE DÝYEYÝM!

sana bir þey anlatmýyorsa
domatesin kýzarmasý
buðusu tüten ekmek
ve kývýrcýk kuzular

sana bir þey anlatmýyorsa
þýrýl þýrýl akarken sular
yakasýnda kýr çiçeðiyle
gömülüp anasýnýn baðrýna aðlayan asker

sana bir þey anlatmýyorsa
bayram sabahlarýný
yeni giysilerden yoksun
boynu bükük karþýlayan çocuklar

ne diyeyim arkadaþ
deðilsin bu topraðýn insaný

2. GENE SEN

bir bebek kurþunlansa
minicik kalbinden
sen aðlarsýn

selvi boylu bir kýza
bir oðlana kýyýlsa
sen aðlarsýn

toprak damlý bir evde
aðýtlar yakýlsa
sen aðlarsýn

yaz vurulsa
güz vurulsa
söz vurulsa sen

hüzün ülkesi gözlerden
akýp gelen gözyaþýsýn
ruhsal titreþimlerden

dopdolu hasret taþýyan
o gemisin iþte
dalgakýranlar içinden

daðýn taþýn
kurdun kuþun
umudusun sen

3. RUMUZUN

a.
þarkýsýz býrakýlmýþ
bir ülkenin
kýzýsýn sen

özgürlüðümü damgalarým
alabilsen
pasaportuna

býçaklanmýþ
bâdem dalý
çýð altýnda
kalmýþ umut
parçalanmýþ
bir yüz
görsen
dokursun

uðraþýn: keder dokumak
acýnýn tezgâhýnda
b.
vah benim
çiðdemli ihtilâller
tertipleyen sevgilim

seviþlerle süslemek
alnýnýn sâhilini
parýltýlarla

gözlerinin hülyâsýna
harlanmýþ
sansürsüz bir öpücük
kondurmak isterdim

haram kýlýnmýþ
aþklarýn da
c.
rumuzun
rumuzun nasýl
rumuzun nasýl ertelendi

hangi labirentlerden geçtin
hüzün tapýnaðýna?

4. SAKINMA!

paldýr-küldür sökülünce þafak
göklerin ulu karnýndan
sakýnma n’olur!
“çaðýnýn kurduðu daraðaçlarýndan”*
utanç heykelleri yapýver bana

(*): Dize, Hüseyin Düz’ün bir þiirinden.

5. BEKLEYECEKTÝM

sözde, daðlara çekilmiþ o sevincin koyaðýnda bekleyecektin beni
bir öpüþ saðnaðýnda bekleyecektin
kalacaktýn karanfil tûfaný altýnda
yas tutmak nedir, bilmeyecektin
ince kibar parmaklarýndan serçeler
senden bana doðru bir akýntýyý baþlatacaktý

kaç kez daha yalnýzlýktan yanmakla yükümlüyüm?

Sosyal Medyada Paylaşın: