SEBE HALKI
Süleyman önünde toplandý bütün hayvanlar
Bahsediyorlardý gördüklerinden
Bir tek Hüd Hüd yoktu hayvanlar arasýnda
Nerede dedi Süleyman
Çýkageldi Hüd Hüd o an
Rastlanmýþtý zengin þatafatlý bir medeniyete
Halký görmüþtü dalga dalga yükselen kibrin zirvesinde
Ýyi yönetiyordu onlarý genç güzel kibirli bir kraliçe
Yaþýyordu halk refah buluk içinde
Secde ediyorlardý güneþe
Hüd Hüd anlatmaya baþladý Süleyman’a gördüklerini
Güneþe tapan Sebe halkýnýn yoldan çýkmýþ rezaletini
Kutlu elçiler yolladý kibrin zirvesindeki Belkýs’e Süleyman
Tevhide davet etti Sebe halkýný Allah elçisi
Yükte hafif pahada aðýr Hediyelerle döndü elçiler Belkýs’ten
Vazgeçmemiþti Belkýs üstünlük taslamaktan
Süleyman tekrar gönderdi Belkýs’e elçileri
Kör etmiþti Belkýs’in gözlerini kibir zehri
Yumuþamamýþtý simsiyah taþ kalbi
Vazgeçmedi güneþe tapmaktan
Elçiler bahsedince Belkýs’e Süleyman’dan
Merak etti kaktý geldi Belkýs
Görünce Süleyman’ýn muhteþem sarayýný
Ýnanmadý gözlerine þaþa kaldý
Süleyman’ýn sarayýna girince
Suya deðmesin diye
Çekti eteðini dizine
Su deðil camdýr dedi Süleyman
Býraktý utanarak Belkýs eteðini o an
Kurtuldu kibir sarayýndan
Allah nasip etti ona iman
Ýrfan GÖRGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.