Yine sen çalýyorsun kapýmý Gecenin bir vakti çýkýp geliveriyorsun Yaklaþtýkça görüyorum ki yürek hep ayný Deðiþen yüzdeki çizgeler Daha derin Ýþlenmiþ dantel gibi
Bakýyorum o her zamanki gülüþün Gözlerinde ise hüzün Dokunsam inci taneleri bolaþacak biliyorum Nerden mi Kendimden inci tanesi, kendimden
Havada sonbahar rüzgârý Yazdan kalma ýlýk bir esinti Oturuyoruz sessiz sedasýz o eski avluda Sadece gözlerimiz konuþuyor Sözsüz cümlesiz
Dudaklarýmýzda görmenin sevinci bir tebessüm Her þeye Evet her þeye raðmen Bir taraf kýþ bahçesi Bir taraf gül Mevsimler akýp geçiyor, küme küme bulutlar, karasý beyazý Yine de kanat çýrpýyor kuþlar Her þeye raðmen
Dudaklar mühürlü Yürekler çoktan tasfiye edilmiþ Her köþe dolu Ben miyim diyor o resimdeki Yoksa o çocuk gülüþ düþ mü Ya gözündeki yaþ Kim astý baþ köþeye
Susuyor her þey Bu gülüþ Bu hüzün Bitmeyecek...
Belki de ... Ýnci tanem
Kalkýyorum yerimden Ne hayalin ne sen Bahçe boþ Dökmüþ yine aðaçlar yapraklarýný Dolmuþ avlu Mevsim sonbahar sevgili Mevsim son bahar
Arzu DANDÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ARZU DANDİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.