UNUTMAK MEVSİMLERİ

Soluðu tutulmuþ anlarýnda bul beni,
Her nefesimde seni tuttuðum gibi..
Bembeyaz bir sayfa açýp kadere,
simsiyah bir gecede, elimde sigaram,
senin yokluðuna üfleyerek..
Kaçmak en son çare mi?
sorarým; yýldýzlar hala en parlak yerde mi?

Mahkumun üzerinden hiç çýkmayan yeleði,
Ve müebbet üstü demli çaylar,
içinden geçen büklüm bulutlu nefesler,
yenilmiþ bir aþk hikayesi..
Savgýn kavgalarý tükenmiþ ilhamýn,
sergüzeþt-i hayalidir; bir dirhem tütün daha,
Yanýyorum damarlarýmda..

Sonra içine iþler olur, sabahýn seheridir,
Uyanýrsýn, yalnýzsýndýr.
Birden çalan zile koþarsýn pijamalarýnla..
Kimse yoktur ve bu kaçýncýdýr.
Bir daha yakarsýn, bu "neden"dir..
Anlatýrken yine yakalanmak derin aþk kuytularýna..

Bir kez olsun sarýlmak, mabedinin mahsun göðsüne,
tatlý telaþlar içinde..
Ve neyin olsa verirsin, buruk unutmak mevsimlerinde..
yutkunursun, acýr.
Tükürürsün kan olur, imanýn ve imdadýn;
Yalan olur, ziyan olur...
Sosyal Medyada Paylaşın: