Kibirli Kuş

Karnýný kibir manifestosu ile dolduran
Gururu kanatlarýndan daha güçlü
Gagasý benekli bir kuþ düþtü yaný baþýma
Ölüm, yakasýndan tutup sirkeledi bir kaç kere
Yýðýldý bedeni tüm aðýrlýðý ile kendi ruhunun üzerine
Ceviz kabuðunu bile doldurmayacak hatýralarý
Süzülüp düþtü gözlerinin kenarýndan
O kadar yalnýz ve çaresizdi ki
Ne arkasýndan aðlayan bir gökyüzü
Ne de onu baðrýna basacak bir yeryüzü vardý
Bu yüzden kendi ölümüne kendisi aðladý sadece
Geçtiði onca þehirden ve patikalardan
Sonunu düþünmeden bulaþtýðý rüzgarlardan
Helallik bile almaya vakti olmadý
Geride kendisine ait hiçbir i mge býrakmadý
Arkasýndan el sallayacak bir þarkýsý bile yoktu
Tavanlarý zengin baraklarla dolu odasýnda
Dalgalarla karaya vuran bir gemi gibi yatýyordu
Bütün süsleri ve þehvetleri alabora olmuþtu
Camlarý kýrýlmýþtý duvardaki boy aynalarýnýn
Düþtüðü o kapkaranlýk dehlizin içinde
Haykýrýp baðýrdýðýný düþünüyordu ama
Farkýnda deðildi, nefesi kesilmiþti sesinin
Ayak parmaklarýnýn ucu ýsýnmaya baþlamýþtý
Vurdukça daha derine vuruyordu sanki ateþ
Aklýna yýrtýk urganlarý ile el açan dilenciler geldi
Ben de dilensem kimse kurtarmaz mý beni buradan
Baþýný omzuna koyabileceði bir Tanrý aradý
Ve biraz geriye çekilip tepeden seyredince hayatýný
Anladý artýk düþtüðü yerin düþ olmadýðýný
Kirlenmiþ dudaklarýný oynatmaya çalýþtý ama
Yýðýlýp kaldý kendi hiçliðinin üzerine...




Sosyal Medyada Paylaşın: