HER İNSAN TEK NÜSHADIR

Eline çivilenen serçe kalbi,
bir damla kan - Meryem
baþý aþaðý düþmüþ mesih
damarlarýnýzda yürüyen vebalin ve zehrin beyaz yüzü
çocuk kesikleri
çocuk dediðin yani serçelerin kelbinden daha küçük
herhangi bir yerde
kim kim’se ya da herkesin kendi ruhunu kemirdiði
merhametin ilk defa narkozsuz alýndýðý içimizden
dýþýmýz bir serçenin kesilmiþ baþý kadar sesiz


Aðzý açýk ölü kuþlarýn,
ihtimal henüz bilmeden kuþ olduðunu - kesilmis bir damla suyla gökyüzü
Meryem kalbi kadar serçe


Biliyorum akþamýn daha da karanlýk baþladýðýný insanlýðýmýzdan
elimizde çocuk kesikleri - düþlerimize sýzan kan revan ve rahvan
ama günahýn perdahlanmasý - orantýsýz bir kabirden seslenen kayýtsýz þartsýz her melek
yaratýp sonra sokaða atýlan ümmeti aleminde tanrýcýklarýn suç unsuru Meryem


Her kuþ biraz çocuktur
ve her insan biraz yorgundur kendinden

Böyleyken kesiktir dünyanýn baþý


Gidilecek baþka yer yok
içim de çocuk kesiði bir kent
Meryem, bir kuþun kesilmiþ rüzgarý

Yaðmur
aðrýnýn öznesinde
kendimi vura vura þiire, avunmak
tam acýnýn merkezinde...


Her insan tek nüshadýr
Meryem bilmez bunu
siyahýn gözlerinde tebeþir
serçenin ve çocuklarýn kapýsýna yazýlan
her masal
tanrýya okunan bir þerh’tir zikrimde...







CC_

















Sosyal Medyada Paylaşın: