BU MERA(n)K

Bir
avuç içi çizgisinden baþlayacakýn yürümeye
önünde koþan Aðustos polenleriyle oynarken ýþýklar
lavýnda kuruyan Atlantisin son karasýnda beyazken Afrika
tuzun ve suyun köpüðüyle öpüþürken Zeus
nerdesin Polyanna, kirpiðindeki gülümsemeden geçerken yer yüzü
ýslak bir penguen alfabesinde mi silinecek öznemiz


Yedi harfli midir aþk, sordum gülümseyemeyen Monalizaya
sonra yedi günde yaratmýþ olacak seni dedim’ o Anakara düþ’dü dedi
kýblesni satan bir gül ile gelsem dedim gölgene biaten
ve bir þiirle...


Akþam, bir aðacýn arkasýna saklanmýþ tevil
kurgu bozan
zenci bir rahibe
henüz sevmek diye bir sarýþýn kederden geberirken
bir masanýn kapanýþý yüzüme
çayýn soðumsaýndan daha sýcak bir þey
içe akan


Masalýný seven bir adam olmak gibi
gözlerine düþen iki yýldýz örneðin
sesine uzanan nilden
antik bir mezar olmak
sonra bir taþýn gölgesine
asmak yer küreyi


Her sey bir þeyin aþkýyla muktedir ola bilir
bir kalbin nara benzemesi, bölünüp çoðalarak
nüvesine düþen mavi ve siyah
tohum, toprak ve yasal hüzün

Merak bu ya
hep kendime dönerim sonunda
iyi geceler tanrý...





CC_






Sosyal Medyada Paylaşın: