Tüm şiirler bir gidenin peşine

Tüm þiirler bir gidenin peþine,
Gitmesin diye yazýlýr aslýnda.
Çünkü bir aþýðýn en büyük korkusu
Yalnýz kalmaktýr okyanus ortasýnda,
Bir sandalda.
Oysa düþler veresiye defterindeki borçlar misali büyürken,
Kalan;
Talandýr.
Hangi bahaneyi öne sürerse sürsün
Terk eden, ne söylese yalandýr.
Tüm þiirler bir gidenin peþine,
Gitmesin diye yazýlýr aslýnda.
Hangi kitabýn ilk cümlesidir
Hangi þarkýnýn nakaratýdýr bilinmez,
Pelesenk olmuþtur dillere;
Ve ayrýlýðýn eli
Bir kere deðdi mi gözlere
Gerek yoktur ardýnda biraktiðin mektuplara
Ve tutamadýðýn sözlere...
Tüm þiirler bir gidenin peþine,
Gitmesin diye yazýlýr aslýnda.
Ne kadar silmek istese de silemez
Her aný bir film gibi döner durur
Kalanýn aklýnda.
Mevsimler deðiþir,
Kuþlar göç eder bilinmez diyarlara
Ve þehir,
Daralýr.
Yarim yamalak yol alýr yürek;
Kalanýn akýl gemisi su alýr da batmaz...
Tüm þiirler bir gidenin peþine,
Gitmesin diye yazýlýr aslýnda.
Rüzgar,
Küfür gibi dolaþýr
Pencerelere bulaþýr.
Gözlerin saðanak yaðýþlý
Ýçin karlý kýþlý olur.
Bir fil oturur göðsüne
Nefes alamazsýn.
Zaten gidemiyorsun;
Çabalama boþuna
Kalmak istesen de kalamazsýn...
Tüm þiirler bir gidenin peþine,
Sýrf gitmesin diye yazýlýr.
Gider yine de durmaz
Ve bu anlamsýz savaþý,
Hep sessizlik kazanýr...
Sosyal Medyada Paylaşın: