GİDİYORUM

O gün geldi iþte..
Gidiyorum arkama bile bakmadan gidiyorum.
Hayat gülmedi bir kere yüzüme.
Kaderim her þeye mani oldu fakat,
Engel olamadý kalemime.
Yazýyorum son satýrlarý dize dize.
Gecem bir türlü kavuþmadý gündüze.
Hep acý bir türkü dilimde.
Derin acýlar yüreðimde,
Parça parça gidiyorum.
Umutsuzluk nedir bilir misin ?
Ne umut kaldý artýk,
Ne hayattan beklentim.
Hiç birþey yaþamadan,
Sanki yokmuþum gibi gidiyorum.
Ben de sevdim oysa.
Benim de vardý duygularým.
Þimdi ne haldeyim ne durumdayým.
Gençlik gitti elimden,
Düþtüm bir daha kalkamadým yerimden.
Anne, söyle bana,
Yok muydu beni senden baþka seven ?
Sen vardýn sen yeterdin bana,
Ama sen de uçtun gittin elimden.
Ben de gidiyorum artýk. Vakit tamam.
Yarali bir kuþ misali uçamadan gidiyorum.
Her defasýnda yendi beni acýlar.
Bana ders oldu yaptýðým her günahlar.
Akýp giden yýllara inat,
Aheste aheste gidiyorum.
Anne bekle beni ben geliyorum.

Erdem SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın: