Cama vururken ay ýþýðý
Karanlýðý deviriyorum bilmem kaçýncý kez
El deðmiyor yalnýzlýðýma...
Bilmek yetmiyor imkânsýzlýðý
Anlamak anlýk çâre
Giren yok kapýlardan
Penceremde asýrlýk menekþeler
Mora çalýyor kangren gecelerde...
Hercâidir ya gönül sözümona
Gitmeyi bilir ya kalmaktan çok
Hepsi hikâye oysa
Bir türkü söyler durur hep
Bitsin diye içinin tenhâlýðý...
Ses olsun diye çalar durur
Bunca þarký kulaklarýmda
Bölünsün orta yerinden
Dalgýn gözlerimin uzaklýðý
Uzansýn beklediðim o el...
Kavi bir ayrýlýðý muþtular rüzgâr
Ansýzýn bastýrýr saðanak yine
Yorgun ellerimle aralarým yüzümü
Dalgalanan saçlarýmdan...
Söz biter de
Dinmez uðultusu yüreðimin...
Özlem TARHAN
Aðustos/2017
Þiirimi güne lâyýk gören seçki kuruluna ve ziyâretleriyle mutlu olduðum tüm dostlara þiir adýna teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.