Aðzým kabir kapýsý benim, Dil kefensiz... Ey þuursuz hava gir içeri, Çýkýþýnda elbet, söz merhametsiz... Ziyasý dolmakta ömrün, Günler solmakta. Gözlerimdi hapsedilen, Kirpikten parmaklýklara... Örseledim baharlarý, Yirmi dokuz kamçýyla ben... Çiçekler boynunu büktü, Çiçeklere yalan söyleyen ben. Küsmeyin ne olur, Göz yaþýmla sularým topraðýnýzý. Ýsterseniz; Yolunuza kandil yaparým dolunayý. Þairlikmi istemem! Aðzým kabir kapýsý benim, Görmez misin ? Dil çýrýlçýplak, Yalýn ayak, Görmez misin ? Hiç gitmez ki sancýsý...
27/07/2005
Not:Hz Ali (ra) ‘‘Söz aðýzda iken sahibinin kölesidir.Aðýzdan çýkýnca sahibi onun kölesi olur’’ sözüne istinaden yazýlmýþtýr...
Engin BADEM -acemiþair-
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.