GÜN YARILADI HÜZNÜ...

Ýzler… tek kanýt geride,
Dünün rahminde konuþlu asi bir aþktan hediye.
Gün… yarýladý hüznü,
Biteviye kaygýlar senden kaynaklý belki de
Ýleriye dönük mihrabýn gömülü olduðu o terane.

Zanlar… zansýz öte beri oysaki,
Ziller… çalýp çalýp kaçtýðýn,
Perde perde yükselen sesi göðün mertebesinde,
Zimmetli yine sevdamýn Ýlahi mercii,
Dönüþümü hüzün,
Geri dönümü kimine göre hicran,
Belki’leri öteleyip yüreðin tersiye,
En usul ölüm hele ki yeniden, diyebilmenin de
Tek özrü, varlýðýn hükümsüzlüðü.

Kereler aþarken boyunu ömrün,
Kýnýnda hale, bendinde kimi zaman tek hece,
Bölerken beyitleri sayýsýzlýðýn da maðlubu,
Törelerin göreceli ihaneti
Yine fevri bir sevdadan arda kalan
O huzmenin tek tanýðý yine
Depreþen özlemin tetiklediði sair kinaye.

Taþlar, sað kalan nefsin celbi:
Soluksuz bir ritim olsa da garbýnda,
Kenetli ihanetlerin zulmü
Yine beþerin aslý yine derbeder yüzü çaresizliðin.

Donattýðýn hangi kelamsa,
Yaranýn açýldýðý o meydan;
Nefsin yürekle þavký,
Özneler de kayýp sicil zaten donuk bir kayýt,
Boþa düþmüþ cümlelerin isyanýnda nice þiir.

Tabur dolusu dilekle haþýr neþir
Riyalarýn uzamýnda anlýk bir rüya
Dokunup da bin ah ile donandýðýn kebirde
Baþ tacýn her halükarda hüsran.

Sür git kelamda en acýmasýz infaz
Dökümlü hecelerde pejmürde bir yalan
Yansýyan donuk yüzlerden,
Yankýsý en beter zehir
Hele ki vasfý kayýp, sicili kabarýk bir ilahsa nefis.

Zanlar muteber haylice,
Zorlar insaný hem de nasýl gecenin tetikleyicisi,
Zulümden gayri belki de benlikten ayrý,
Kýblende saklý tutulasý en asil yörünge
Yine mizacýn tefekkürü üstelik
Hali hazýr bir sitemde ellerinin kiri
Bulaþmýþken ruhunun tenine.

Demeler kadar demekle þart koþulduðun;
Susmalara eþ deðer benliðin zaman aþýmý
Hele ki kýyama durduðun rahlede,
Dokunaklý bir de tebessüm yerleþmiþse mimiklerine.
Akla zarar yüreðin isyaný,
Zarýnýn soyulduðu yine ruhunun acýsý
Sinende tefsiri, belleðinde dünün kiri
Havsalan almaz da asla nedir iþin aslý.
Tetikler yenilgiyi en derin yýlgý;
Sormadan geçer gider yüreðin eþrafý.

En muteber yoksunluktur oysa
Hem de en acýsý yine pasý yüreðin dökülür de üstüne baþýna:
Görünmezliðin tecellisi o atlas yorgan,
Üstünkörü bir meal yine dünün hükmünde
Savsaklandýðýn günden geceye,
Ýtibarýn yoksa zahmetin biri bin para,
Sevdan düþmüþse dillere,
Gel de kolaysa göm baþýný kumun dibine
Bilip bilmeden neye tekabül eder benlik,
Sarmalýnda sadece hidayetin ereceksin mutlu nihayete.



Sosyal Medyada Paylaşın: