RAHMETİNİ SEVİYORUM HÜZNÜN...

Ýçli cümleler, üreyen sessizliðin tek hâkimi
Kýblemde yangýndan arda kalan
Deðiþ tokuþ ettiðim üç beþ duygu silsilesi
Belki de sindiremedikleri rahmetini seviyorum hüznün,
Mutluluk payeli vazgeçiþlerde tek sorumlu
Benim madem,
Gözlerime bakma sen de o zaman.

Kim demiþse,
Mutluluktan ölebilirim diye
Varsýn uçsun varlýðýnýn hicvinde
Bir martavala konsun ya da
Hiçliðimi seviyorum lakin.

Gölgemde saklý zehri evrenin
Ve azat ettiðim tüm kini, nefreti
Saðýr kulaklarýn da þerrine lanet
Seviyorum lakin
En çok da seni diyenlere inat
Vazgeçemediðim umutlarým.

Göllere özensem ne çare?
Ýyiyim ben böyle:
Bir öyle bir böyle
Hele ki yüreðimin buklelerinde
Barýnan renkleri de serptim mi evrene…
Varsýn tutmasýnlar elimden
Yüreðimin sahibi zaten en baþtan belli
Seviyorum kendimce
Belli ki kendimi bilmemdir bunca
Hüznü sýðdýrdýðým heybemde
Kaynayan aþký da sunuyorum
Hem sana hem de sevmeyenlere raðmen
Tutukluyum ben de lakin.

Kalp gözüm aðrýsa da ara sýra
Her þeye deðer çocuk neþem,
Kýblemden vurulsam da bazýlarýnca
Korunduðuma delalet deðil mi
Anlýk mutluluðumu boykot edenlere dahi hürmetim,
Zaten nefreti soydum kabuk kabuk
Ve zehrini boca ettim
Kývýlcýmlara denk düþen yangýnlardan da arýndým
Yoksa durduk yere niye yazayým bunca þiiri?

Velâkin bir definde,
Bir de yüreðimde saklý tutulasý
Hele ki aþka yok mu bunca saygým
Nazarýnda güncemin
Tek tek iþlediðim gönül surelerimde
Elbet vardýr bir duyaným:
Yüzüm mademki aydýnlýktan yana
Mademki sevmelere nazire edenlere
Yok dilimde tek sitemim…

Erdiðim huzur görünmese de gözlere,
Mutlak yargýlarýn uzvunda mademki
Hakkýn rahmeti
Boydan boya nakþeden bir dilimde
Bir de diyemediklerimde suretim
Hele ki pervazýnda evrenin
Tek bir heceye denk ise vasýflarýmda
Vasýfsýzlýklarým kadar has bel kader
Tokuþturduðum kederde olmaz mý
Atan bir yürek
Hele ki goncasý görünmez boynu bükük bir çiçek…




Sosyal Medyada Paylaşın: