on yedi yaþýndayým saymazsak ötekileri aðýrlýðým ondan biraz yokuþ/ biraz yorgun.
ilerleyen saatlerden geçerken kaç gün kaç gece hikayeler topladým bilmem göz bebeklerimin ölgün rengine yeni resimler alýnmalý bir el ki sen kal ve öl...
yalnýzlýðýn kýsraðýnda odalarca ýþýklý karanlýk kabuk ki uzun yaralarýn üzerinde kör kaç sevda büyüttü ruhum tren uzadýkça çoktan terketmiþ olmalýyým kestiðim saçlarý/ gövdemi tutan kökü kalan kaç siyahtý bilmem
evvelin ortasýnda savaþ ki yürüdü yokuþlar geceden uykuyu böldü ödü koptu kuþlarýn/ inatçý bekleyiþlerin daha dur Anne kimseyi vurmadým üþütmedim ipe asýlý hýrkayý büyüdüklerim orada kaldý gökyüzünün kýsýk gözleri orada...
zaman akýp gidiyor ruhumun titreðinde baðýrmayýn dilsiz pencerelerde aðlamasýn çocukluðum sokaklar yok/ taþýndýðým evler zaten çoktan susmuþ þehir gamzelerimin dibine ki, büyüdükçe benimle kýrýlgan ay/ demir atan gün/ ve portakal kabuðu deðiþirim.
yinede bahardý eskiden üþümüyorum kimse yok diye Mayýs`da þemsiyesini açan adam koyul biraz daha mavi ninni söyleyelim çocuklara al kalemimi ger kanadýna
çünkü bak hayat kýsa soyduðum geceden tohum ektin yüreðime
anlýyor musun?
bir de sen
ölme!
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.