MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YOL İŞÂRETELERİ ÖMRÜMÜN-IV
ahker

YOL İŞÂRETELERİ ÖMRÜMÜN-IV


16. SAFLIÐIN SENÝN

indim alýn çatýndan
topuklarýna
yârim

indim peribacalarýna
kalbinin

yüzünün anlamýnda
sýra sýraydý
-sezdim-
dayanýksýz telâþlarla
dayanaksýz kuþkular

deli poyraz, saçlarýný daðýtmýþ
bir güzel tuttum
düzelttim onlarý

ýssýzlýðýn gizlenmiþ
gizlenmemiþ ya yanýtsýzlýðýn

yalnýzlýðýn koydu bana
dayanamam, týmar ettim
yalnýzlýðýný

bir ara doðrularak
gönül borcum var, dedin
hüzün baðlarýnýn ezgilerine

duru güzelliklerdin âhir zamanda

kanasýya içtim
saflýðýný

(*): Eliz Edebiyat, Ocak 2014, Sayý 61

17. DÝNLE!

a.
gözlerinden gidiyorum senin
dupduru begonyalar orda dururken

senin saçlarýndan gidiyorum
kaçak tütün sarýsýný andýran

boynundan gidiyorum senin
boynunun acemi ve acar hâlinden

senin göðsünden gidiyorum
bir dizi taþkýnlýkla belirlediðim

aðzýndan gidiyorum senin
sevdanýn ifâde edilemez yönünden
b.
sen þimdi son-yaz kývâmýndasýn
elbette derin bir kýrýlmadasýn
ayrýlýða ayarlý nice gizdesin

sesimi keklik sesiyle harmanlayarak
güleç sabrýndan gidiyorum, dinle!

(*): Berfin Bahar, Þubat 2014, Sayý 192

18. KALDIM ÝÞTE

basbayaðý kaldým iþte
en cýlýz yapraðýndan darbelenmiþ
fâilisürgünçiçeði’nin
güz ortasýnda

kahredici þarkýlardý
sövgülerdi derin saygýsýzlýklar
duymak istemediniz
dünyanýn çatlaðýnda

vurdum kendimi
kendimden baþkasýný vurduðum zâten
görülmüþ mü ki
yýkýntýlarda

tüy derecesinde hafifmiþ insan
aðýrmýþ ki: çekitaþýna benzer
iki yönü birbirine hizâladým habire
yarýldýðýmda

-anlamaya yeteneksiz biriyim ya, bilinir-
sözün karþýlýðý göçmüþ yaþamdan
bana dalgalanmaklar, çökmekler kalmýþ
bu diyarlarda

(*): Körfez’de Edebiyat, Mart 2014, Sayý 6

19. PEKÝ!

dediðin olsun:
alevlendir beni
hadi, tözlendir

eksiðini kapatma kýrlangýcýmýn
dediðin olsun

bir kýrgýn ethos’um ben
episteme’siz

vicdan istasyonu’nda beklet kalbimi

dediðinin hâricinde de bir þeyler olsun

(*): Körfez’de Edebiyat, Mart 2014, Sayý 6

20. EY, AÞK!

insan kokuþtu ve çürüdü doða
nevrimiz döndü kan akýþýndan
görmüyorsunuz

dört kitap ve elçileri tanrýnýn
gökyüzünü içercesine uçan kartallar
ölümden bahsediyor
duymuyorsunuz

herkes kendi maðarasýnýn devâsâ kovuðunda
akþam kýzýllýðýna da hasretlenen yok
tecimevleri: sýkýþ-tepiþ sanal aþklardan
bilmiyorsunuz

ey aþk: kadirimutlak duygular sýðýnaðý!
örtün bizi, öfkemizden bir direniþ toparla!
kalbimiz hurdahaþtýr, gözümüz ufuklarda

(*): Beþparmak, Ocak-Þubat 2014, Sayý 179


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.