YOL İŞÂRETLERİ ÖMRÜMÜN-II

6. MAHÞER GÜNÜNE

beni özlediðini bilmez miyim hiç
linyit yataklarýndaki yalnýzlýk kadar
uranyumun özündeki gizlilik kadar

seni özlediðimi bilmez misin hiç
beþ vakit öpüyorum mona lisa’yý
senin gül kokulu kalbin yerine

ikimiz de sürgündeyiz sevgilim
dirhem dirhem birikiyoruz, mahþer gününe

(*): Bir Nokta, Eylül 2014, Sayý 152

7. AN GELÝR

düþünebildiðin kadardýr her þey
çatýþtýðýn, uzlaþtýðýn kadardýr
ve kendini dýþýna taþýrabildiðin
gömüldüðün kadarsýn içine

an gelir, gizemsindir
tependen týrnaðýna
tanrýca, göklerce, sularca sonsuz
gezegenlerce

an gelir, açýklarsýn kiþiliðini
sevdiðine sevmediðine
emeðin ve direnmenin yüceliðinden
bir kitabý yorumlarsýn: iyice, kutsayarak
kendi dilince

gönüldeþim benim, yaralý ceren
vuruldukça edep-erkân bilenim
hayat dayatýyor: anlamalýyýz
kör-kuyular da bizim için merdivenler de

(*): Berfin Bahar, Aðustos 2014, Sayý 198

8. YASMÝN LEVY

yasmin levy, ayaða kalk, çünkü suçlusun
aklýný kalbinle seviþtirmekten
haksýzlýklarýn üstüne üstüne yürümekten suçlusun
ey, yýldýzý dünyayla barýþmayan ey
avukatýsýn ýþýðýn: karanlýklara karþý
rüzgârla kol kola dolaþýyorsun sokaklarda
âþýksýn, erdemlisin, iyiliðin temsilcisi seni

yasmin levy, senin içinde bir nehir çaðýldýyor
ey, yüzüne yeryüzünü yerleþtiren ey
ellerinde: bir yanardað patlamasý ikide bir
nereye gitsen(iz), o nehir ve o yanardaðla birlikte
ezilenlerin sesini çoðaltýyorsun(uz) sürekli
iðfal edilmiþ þarkýlarýný yazýyorsun(uz) yeniden

(*): Körfez’de Edebiyat, Aðustos 2014, Sayý 11

9. ÞÝÝRÝN ÖMRÜ

acýlar benden uzun
aðýtlar benden derin
serpilemem doða’nýn en coþumcu ânýnda
koklamaya bir gülü mecâlim yetmez
sâdece battýðýný bilirim güneþin

ay çýkar, yorulurum
ayrýlýktan kahrolurum

katlanýlmaz buldum ya ben bu dünyayý
kesin bir þey öðrendim
ey sürekli yenilenler!
ihânetin ömründen daha kýsaymýþ
þiirin ömrü

ay kaçar, daralýrým
aðlamaktan kýrýlýrým

(*): Bir Nokta, Temmuz 2014, Sayý 150
Bir Nokta, Eylül 2014, Sayý 152
Dil ve Edebiyat Þiir Yýllýðý-2o14

10. BERHAVA ÞÝÝR
a.
onu kuþlar diliyle
buðday sevinciyle onu
onu meltem yeliyle
söyledim saðalttým sarmaladým
sonuçta n’oldu sanki

onu çocuk yüzüyle
çayýr yeþiliyle onu
onu temmuz gönenciyle
gözledim güvendirdim gürledim
sonuçta n’oldu sanki

onu derviþ giziyle
göçmen kederiyle onu
onu eylül ezinciyle
duyumsadým deðersedim denkledim
sonuçta n’oldu sanki

onu þair öfkesiyle
çýnar direnciyle onu
onu þubat þiddetiyle
betimledim benimsedim bekledim
sonuçta n’oldu sanki
b.
tinimi bir kerecik kuþatmadý ya
çöpe döktüm, elim mecbur, onun tenini

(*): Bir Nokta, Haziran 2014, Sayý 149

Sosyal Medyada Paylaşın: