YAZGISINI SEVDİĞİM SÖZLER-VII

31. VAKÝT

gürültüyle çatlayan uzak aydýnlýðýmsýn benim
ýssýzlýðýn daðlara doðru çekildiði duraklarda
nasýl benzemeye baþlarsa bir insan sevgilisine
aðladýðýnda ve güldüðünde nasýl benzerse
karla karýþýk yaðmurdur aþk senin sesinde

artýk, karanfilimizin serpilme vaktidir
rüyâlarýmýzýn birbirine sarýlma vaktidir
sesini sesime bitiþtir, yüzünü yüzüme
hiç olmayacak bir duaya bile âmin der gibi
leylâ’sýna kavuþmuþ bir mecnun düþle
nurlandýr yüzünü, dansa baþlayalým, þafak sökende

32. VAR-OLMAK GAZELÝ

bir anlamý vardýr elbet
durduk yerde iç çekenin

vardýr bir açýklamasý
ýssýzlýkta açýlan kanat sesinin

bir düþündüðü vardýr elbet
dað dað, oylum oylum, tümce tümce gidenin

vardýr bir yansýmasý
yaðmuru sevdaya eþitleyenin

bir tasarýmý vardýr elbet
boþlukta öylece sakýnýmsýz görünenin

vardýr bir yakýnmasý
“dört öðe”(x)nin birliðine kanaat getirenin

(x): Empedokles öðretisi: Ateþ, Hava, Su, Toprak.

33. ZÝYANLIK ÞÝÝR

a.
bükülmüþüm
çýð altýnda kalmýþ bir hayvan gibi

sökülmüþüm
ilmek ilmek içimi

dökülmüþüm
ben sulardan, sen seslerden acemi

yýkýlmýþým
yýkýlmaz sanýrdým oysa gövdemi
b.
bir gülün yapraðýndan daha ince olmaya
heves ettim, yemin ettim üstüne
bu yüzden ki, incik-boncuk, ziyan ettim ömrümü

34. BERDEVAM

biz seviþtikçe sevgilim görüyorsun ya
âdetâ mûcizeler gerçekleþiyor
yýldýzlar yürüyor bahçemizde
dünyanýn bütün ceylânlarý birden suya iniyor
ve yollarýn ve yýllarýn ve güllerin sevinci
her yöresine yaþamýn dal-budak salýyor

insanýn mûcizelere de gereksinimi var
yýldýzlar yürüsün bahçemizde
dünyanýn bütün ceylânlarý birden suya insin
ve yollarýn ve yýllarýn ve güllerin sevinci
her yöresine yaþamýn dal-budak salsýn
özdenlikle arzuluyoruz bunlarýn hepsini

biz de boþ durmayalým: seviþmeye berdevam tabi

35. YENÝLMÝÞ ÞÝÝR

sana sesleniyorum ey þiir öznesi
baksana bir

bassana baðrýna
kurumuþ otlarýn çýtýrtýsýný

vursana yarana
çýldýrmýþ atlarýn baðýrtýsýný

yýðsana hâtýrâna
yenilmiþ insanlýðýn hâtýrâsýný

(*): Þiir Kültürü, Aralýk 2000, Sayý 7

Sosyal Medyada Paylaşın: