Yorgun Düşüncelerim

Bir alev sürgünüydü yüreðimi kavuran,
“Yak” diyorum yakmýyor, yorgun düþüncelerim.
Ýçimdeki rüzgârdý yerden yere savuran
“Çýk” diyorum çýkmýyor, yorgun düþüncelerim.

Kilitlenmiþ algýlar, açmak için çaba yok.
Bu kadar mý soðuduk neden bir merhaba yok?
Kurudu kaynaklarým içilecek memba yok
“Ak” diyorum akmýyor, yorgun düþüncelerim.

Gölgesi üzerimden çekip gitmez korkumun,
Sebebi sensin inan esiriysem tutkumun.
Sana hayat verecek iksiri var kokumun
“Çek” diyorum çekmiyor, yorgun düþüncelerim.

Bir baþýma kalýnca, hatýralar dökülür,
Mahzunluðum nüks eder hemen boynum bükülür.
Gönül tarlalarýna sevda olur ekilir
“Ek” diyorum ekmiyor, yorgun düþüncelerim.

Özgürlüðe uçur da, tükensin kaygýlarýn,
Gerçekleþir o zaman belki de kurgularýn.
Tutma býrak kalmasýn içinde duygularýn
“Dök” diyorum dökmüyor, yorgun düþüncelerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: