YAZGISINI SEVDİĞİM SÖZLER-II

6. GEL
a.
ýhlamur aðaçlarýnýn içinden gel
hýþýrtýsýný getir o en yalnýz yapraðýn
çok uzak bir yýldýzýn üzüntüsünü getir
ulaþýlmaz sulardan iç, sevdalardan geç
seni baþkalarý anlamasa da

geliver: kümülüs bulutlarýnýn gölgesi alnýndayken
b.
güneþini sisten-pustan arýtarak gel
linç edilmez duygu daðarcýðýnla
savur beni istersen bölük-pörçük et
telef oldum, tahýlým araklandý
bekliyorum, köreltilmez sabrýmla

geliver: örste çekiç, dalda çiçek gibiyken

7. BÝR EVLEK GÜL ÞÝÝRÝ

þafak kokulu çocuklarý manisa’nýn, ey!
bin adet ilkyaz çýktý yüreðinizden

vahþeti ve nefreti kutsayan bu dünyaya
güvercin kanatlarý taktýnýz sesinizden

uçurumdan yapýlmýþ bir rüyâ kapsamýnda
aþk’ý örgütlediniz: sâfi sevgiden

yaþamak aðrýsýnýn tadýný, týnýsýný
yeniden öðrendik ya, dupduru yüzünüzden

evet öðrendik onu kazýdýk ömrümüze:
-daha dayanýklý deðilmiþ mermer
ivedilikle kýzaran bir evlek gül’den

8. GÜZ’Ü ÖÐRENECEÐÝM

kalbindeki ölü kuþu saklama!
gövdendeki metal soðukluðunu, onu da
saklama ömrümün yakýþýðý
-telef olmak: kaderimin daha ilk tümcesinde-
öyle bir yaklaþ ki bana
nasýlsa düþecektir bir göktaþý gülümün
gülümün ortasýna
imkâný yok, güz’ü öðreneceðim
ekmeðimle katýðýmla aþkýmla

9. ÝKÝ ZAMBAKLI ÞAÝR

þaire bak
kartallar üþüþmüþ sesine
incinmiþ bir dað gibi
birikip duruyor
kendi içinde

kurþunu bitmez diyarlardan
devraldýðý acýyla yaþýyor þair
rüzgârýn çýlgýnýný
ve insanýn kýrgýnýný
sevmekten sicillidir

ellerini ovuþtururken ölüm
yepisyeni bir hayat’a çýkýyor þair
dolaþýyor kýyý-bucak
kesinlikle sol elinde
birbiriyle hep öpüþen
iki zambak
iki zambak

10. EY, YÂR!

kalpsizlerin ömrüne sürüsepet karanfil
benimkine kar yaðar

beni ilkin algýla, anla!
ondan sonra yargýla
ey yâr!
ister müebbetle
ister îdamla

Sosyal Medyada Paylaşın: