KÜÇÜK DUYARLIKLARIN ŞİİR(LER)İ-VIII

36. YÜZÜN GEÇÝYOR

sesimin ortasýndan yüzün geçiyor
yüzün: yeni düþmüþ çiy kokusunda

yüzünden yansýyan çaðrýþýmlarý
býrak, götüreyim dað-baþlarýna

dað-baþlarý bizim eski dostumuz
sýr vermiþiz zaferde ve bozgunda

gidelim mi, ne dersin, bekliyorlardýr
rengârenk kederlerin boylanýþýnda

bunu meddahlar bir de ayyaþlar bilir
böyle yaþayýþlarda aþklar gizlidir

37. KADER

sorup durmayýn bana
"þiirimiz karadýr abiler" (x)
kaderimiz þiirimizden kara

(x): Ece Ayhan’ýn bir dizesi.

38. ELVEDÂ

öpeceksen öp artýk, gidiyorum
turkuvaz mâvisi düþüncelerle

belleðimde bin boyutlu bir zaman
bir de gül sokulu ensekökümde

baksana: tüm kuþlar halaya durmuþ
püfür püfür bir serinlik her yerde

vallahi ve billâhi gidiyorum
külhâni ve bâkir hayallerimle

kýrýk aynalara yansýyan ömrüm
hangi yola düþse yürür sessizce

39. TUT ELLERÝMÝ

belli ki: akarsularýn kýz kardeþisin
sana baðlanýþým bu yüzden iþte
bütün bütüne yosun kokuyor ellerin

çok afacan çocuklardan almýþsýn rengini
zaman zaman yaðmurlu, zaman zaman güneþli
günlerin gerçeðinden fýrlayýp gelmiþsin

konuþmanýn gizilgücünü senden öðrendim
seviþmenin sarmaþýklý gizemini de
insan kokuþlu gülücüklerine nasýl imrendim

daha ne bekliyorsun, tut ellerimi
tut ki sevdaya tuzak kuranlar çatlasýn
çöksün dünyanýn aðýrlýk merkezi

40. ÖYLE BÝR ÖZLEMEK KÝ

mektuplarýný özledim
sitem ediþlerini
muhakkak her seferinde
direnci ve dostluðu
dile getiriþini

üstün-baþýn ilkbahar kokusunda mý?

dudaklarýný özledim
mâsum gülüþlerini
dünya küle kokuyor
oysa güle kokmalýydý
güle, deyiþlerini

gözün-kaþýn nihâvent makamýnda mý?

bakýþlarýný özledim
uslu duruþlarýný
bir haksýzlýk görünce
acýyla ve sevdayla
yumruk sýkýþlarýný

sýçrayýþýn güvercin kývamýnda mý?



Sosyal Medyada Paylaşın: