MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KÜÇÜK DUYARLIKLARIN ŞİİR(LER)İ-VII
ahker

KÜÇÜK DUYARLIKLARIN ŞİİR(LER)İ-VII


31. SÖYLESENE

denizine kavuþamayan ýrmak mýsýn ne
çaðýldayýp duruyorsun yaný baþýmda

susuz yüreðimin yol ayrýmýný
belirsizleþtiren çöl müsün yoksa

gece mehtapsýzdýr, gündüz zulümkâr
düþlerimi dalayan ecel misin ya

rüzgâr kýrýk bir saz olmuþ sýzýlar
az mý gittin, uz mu gittin, ah yýldýzlara

32. YAKINMA
a.
þu çocuðun az sonra kalbinden kuþlar kalkacak
çünkü kuþlar yangýn yeri
-ama kimler anlayacak-

þu kadýnýn az sonra boynu bahar kokacak
çünkü bahar hasretliktir
-ama kimler anlayacak-

þu adamýn az sonra yüzünde yaðmur yaðacak
çünkü yaðmur direnmedir
-ama kimler anlayacak-
b.
ben neyleyim
ben neyleyim
kalbim aþktan çatlayacak

33. ÞAÝRÝN BÝRÝ

zehir-zýkkým geceler bastýrdýðýnda
kendisini hemencecik rüzgârla buluþturan

ufak-tefek, o çok mâsum sevgilisinin
saçlarýný hüzün dolu bir nehirde yýkayan

akvaryumda balýðý, kafeste kanaryayý
yalnýzlýklar adýna kesintisiz okþayan

gizlisinden keder vurup daðlarýn doruðuna
yaþanmamýþ duygularý yüreðinde saklayan

hýrçýnlýðýn târihçisi: hem ýssýz, hem kalabalýk
göçer gider aþk’a doðru, en harâbe varoþlardan

(*): Berfin Bahar, Mart 2017, Sayý 229

34. SEVDA VE KAVGA

tâzecik gül yapraðýdýr sevda dediðin
kollamazsan solar gider
bilir miydin?

uçsuz deniz kýyýsý, kavga dediðin
dalgalarla boðuþtukça artar direnci
görür müydün?

gerçekliðin gerçeküstüne evrildiði noktada
sabretmenin kükremeye elverdiði noktada
çeliþkiler toplamýdýr hayat dediðin
yanýlmalar okulu: yanýlmazlýða karþý
dener miydin?

sevda, kavgayý dürter
kavga, sevdayý
-ne vakit dürter ama-
sezer miydin?

35. KRÝSTAL ÖMRÜM, EY!

genç kýzlarýn tozpembe rüyâlarýna
balýklama dalýþlarýnla tanýnýyorsun

koskoca bir hüzün çýngýraðý asýlý boynunda

uzun-uzadýya konuþuyorsun yaðmur damlalarýyla
avuç avuç gözyaþýnýn gelgitinde duruyorsun

ölüm çölünde ve zulüm çölünde
selâmlaþýyorsun bedevîlerle

acýnýn yüzölçümünü hesaplamakla
hasretin hacmini hesaplamakla
tükenip gidiyorsun kristal ömrüm

kristal ömrüm, ey
yunus emre soyundan sevmeye ve sevilmeye
gerçî yemin etmiþtin
bir deðil
bin deðil
sonsuz kere

görünen o ki, bu gidiþle
ala-þafaðýn koynunda uyuyakaldýðýn bir günde
seni kurþuna dizecekler, haberin olsun
kevgire döndürecekler bedenini

her ne kadar düþlesen de
sevgi fidanýný büyütmeyi


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.