Bak yine ayrýlýk mevsimi geldi. Hazan düþtü sensizlikten gönlüme. Rüzgarlarla savrulurken hayallerim. Gider bir bilinmeze. Kýrgýn ve kýzgýn. Yüreðimde senden kalan o sýzý. Ve ayrýlýðýn bitmez acýsý. Hangi mevsimde sevdim seni. Hangi mevsimde kaybettim. Rüzgarlarýn önüne katýp götürdüðü bir yaprak mý olacaktým ben. Dalýndan düþünce. Köklerimi söktüler yokluðunda. Unutmadým hala. Bak yýllar geçti. Ne fýrtýnalar yaþadým yokluðunda. Ne çok savruldum oradan oraya. Ne çok çektim sensizliði. Ayrýlýk acýsýna inat bak sana geldim. Yüreðimde senle yaþadým. Ýnadýna direndim. Bak yine sana geldim. Hiç gitmediðim sana. Bir ayrýlýk mevsiminde dalýndan düþmeden. Hazana uðramadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.