doðuþtan baþladý aðlamam, isyaným üstelik ben istemedim onlar getirdi dünyaya doðmadan hissetmiþim sanki neler geleceðini baþýma
benim dünyamla sýnýrlý deðildi olup bitenler yalnýz kendime aðlamadým en baþta ezilen aþaðýlanan kadýnlar vardý benim de içinde olduðum o masum zümre bir kocanýn insafýna baðlanmýþtý gelecekleri ak duvakla girdikleri evden ak kefenle çýkacaklardý
aðladým bazen bir aðýtla avazým çýktýðý kadar bazen resim bazen þarký bazen þiirle önce beni azarladým niye doðdun diye bu eli yüzü kara adamlarýn dünyasýna bu her zaman sütten çýkan ak kaþýk yaptýðýna söz ettirmeyen hep en önde olmayý isteyen ayak durmak bilmeyen cahil aðlayaný yeni bir aðýtla yapýlandýrmaya çalýþan zihin
susturucu takýn isterseniz aðzýmý kapayýn gerçekler en zor koþullarda bile çýkar açýða yüzünü gösterir uykusundan uyanýr da halk sorar hesabýný bunca yýl uyuttuklarýnýn fesi çýkarýr baþýndan anlar rahibe deðildir o kadýn! derdi deðildir saçýnýn bir telini göstermemek kimin elindedir görür iþ aþ ekmek tek deðildir çýkýþ yolu, bilir kimin içindir bunca karanlýk tünel aydýnlýða nasýl çýkýlýr!..
en doðal hakkýmýzdýr aðlamak aðlamayan bebeye meme verilmez demiþ atalarýmýz..
31. 07. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.