1940’larýn karanlýðýndan bir þair alný ak, gözü pek "fedâiler mangasý"ndan adý: niyazi akýncýoðlu
ýstýranca daðlarý’nýn çiçeklerini incelikle bastýrarak göðsüne öyle yazardý þiirlerini ne zaman baksanýz, paltosunun içinde birbirine can havliyle sokulmuþ yaralarýyla söyleþen birkaç çift kumru
kâh sýlasýnda, gurbetinde kâh gökyüzünü selâmlardý hürriyet aþkýna baþýnýn üstünden deðercesine geçerken bulutlar bir garip olurdu
söðüt aðaçlarýna yaslanmasýný ýslýk çalarak çocuksu bir taþkýnlýkla severdi küsmesi de gönüldendi, barýþmasý da halklarýn yaþayýþýyla, akarsularýn akýþýyla aþýlardý düþüncelerinin tohumunu
militarist-millî þef’li yýllardan bir þair, bir avukat vicdan istasyonu gibi çalýþan yeryüzü yurttaþýydý yâni yürüdükçe iyileþtirirdi dünyayý ve yolunu
(*): Bir Nokta, Haziran 2015, Sayý 161
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.