Bana bir öpücük borçlusun çocuk. Daha küsmek için erken. Hem o da niye ki. Söyle niye ki. Kapris mi yapýyorsun. Hadi çocuk dilediðince yap yapacaðýný. Susarým. Sen kýrýlma incinme yeter. Þimdi de diyeceklerini. Akýt içindeki hicraný Ne diyebilirim ki. Sen çocuktun bir zamanlar. Bir güldün daha taptaze. Dalýndan kopmamýþ. Koklamaya kýyamayacak kadar güzelsin. Ondandýr ne koparabildim seni. Nede koklaya bildim. Kaldýn öyle. Uzakta. Uzaklarda. Hadi dön git geceye sen. Orada karanlýk var. Karanlýkta hüzün Ýki iyi dost. Ben. Sabahlarla vedalaþýrken. Ayaklarým. Gecelere adýmlýyor. Sana veda ederken. Unutma çocuk unutma. Ne kadar uzakta uzaklarda olursa olsun. Bir öpücük borçlusun bana hala. Eskilerden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.