iki adým bile yok bakýþlarýmýzýn arasý
neden koyuyoruz bu okyanusu
yüzmeyi bilmeyen iki b’alýk
yalpalýyoruz bir rüyanýn içinde
düþman askerleriyle sarýlmýþ da çevremiz
sanki teslim alýnmýþýz
bizim teslimiyetimiz aþka
kuralsýz kulaç atmak
onlar görmedi ki bakýþlarýndaki sihri
bir avuçtan bir avuca býrakýldý
yediveren gülüydü dikenleri nemli
bulutuna deðse dal
yaðmurlar yaðacaktý
kim bilecekti ki aþkýn salýncaðýnda iki aþýk
teslim alacaðýný gecenin gündüzü
bilemezdi bu denizde yüzmeyen
zor ötesiydi aþmak böyle küçük kentlerde
sevdanýn onulmaz kaderini!
buralarda sevmek zor
eþkiya kaynayan aþýlmaz dað..
20. 07. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.