ONBEŞ TEMMUZ DESTANI
Yýl iki bin on altý milletin zor senesi
Bir hüzünle bayraða baktýk onbeþ Temmuzda
Gördük ki yýkýlacak ümmetin son kalesi
Milletçe gemileri yaktýk onbeþ Temmuzda.
Ne kara benziyordu, ne yaðmura bu sefer
Kir yaðýyordu gökten, zehir içiyordu yer
Tükeninceye kadar dizlerimizdeki fer
Sokaklarda sel gibi aktýk onbeþ Temmuz’da.
Kim demiþ ki bu millet yýkýlýr bir savaþla
Kamyon, greyder, kepçe kaldýrýmdaki taþla
Ölümüne yürüdük o gece canla baþla
Düþmanýn boðazýný sýktýk onbeþ temmuzda.
Uysaldýk belki amma koyun deðildik elbet
Her urgana gelecek boyun deðildik elbet
Evimizi yýkacak mayýn deðildik elbet
Sonunda sabra kalem çektik onbeþ Temmuzda.
Vatan uðruna geçtik ekmekten sudan aþtan
Sokaklara döküldük çoluk çocuk her yaþtan
Yedi düvele karþý amansýz bir savaþtan
Bir kez daha zaferle çýktýk onbeþ Temmuz’da.
Gece minarelerden yükselen kutlu sesle
Bir yürüyüþe çýktýk heyecanla, hevesle
Vurulup bir meydanda verilen son nefesle
Kurulan tezgahlarý yýktýk onbeþ Temmuzda.
Tam iki yüz kýrk dokuz þehidimizle birden
Hiç düþünmeden geçtik taþýdýðýmýz serden
Þahadet müjdesiyle yükselip göðe yerden.
Boynumuza cenneti taktýk onbeþ Temmuzda.
Garbýn kürkünü giymiþ o sahte ilahlarý
Yüzlerini kapatan taçlarý külahlarý
Göðsümüze dayanan en zorlu silahlarý
Çelik irademizle büktük onbeþ Temmuzda.
Tan yeri aðarýrken düþtü aynadan yüzler
Silindi memleketi kirleten bütün izler
Bedirden gelmiþ gibi o an meydanda bizler
Harbe kurulu yayda oktuk onbeþ Temmuzda.
Koca koca daðlarý yýkan selmiþcesine
Sanki Çanakkale’den çýkýp gelmiþcesine
O gün her birimizi bine bölmüþcesine
Hiç olmadýðý kadar çoktuk onbeþ Temmuzda.
Özünden düþman olup dost görünen binlerin
Bu kutsal topraklardan beslenen hainlerin
Gördükleri rüyada kurduklarý inlerin
Kabus gibi üstüne çöktük onbeþ Temmuzda.
Param parça eyledik o kirli ellerini
Bir daha doðrultmasýn diyerek bellerini
Çürük bir bina gibi yýkýp hayallerini
Ýstanbul köprüsünden döktük onbeþ Temmuzda.
Bütün zürriyetinden, oðlundan kýzlarýndan
Adam zannettiðimiz batý domuzlarýndan
Ýhaneti görünce, tek tek omuzlarýndan
Verdiðimiz payeyi söktük onbeþ Temmuzda.
Varsýn hiç tükenmesin o iblisin hilesi
Bizlere ibadettir bu vatanýn çilesi
Göðsümüzdeki iman yýkýlmayan kalesi
Burçlarýna bayraðý diktik onbeþ Temmuzda.
Aydýn YÜKSEL -ANKARA
09.07.2017-Pazar-05.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.