Maviye Koşalım Seninle
Yaðmalanmýþ bu atlasý terk edip,
maviye koþalým seninle.
Siyahtan baþka tonlarý fark edip,
mahzun yalnýzlýðýn ipini çekip,
maviye koþalým seninle.
Kirlenmemiþ bir gök,,
ak köpüklü bir deniz
ve kedersiz martýlar karþýlasýn bizi.
Sarý saçlarýný dalgalar tarasýn,
ruhum en güzel sükûneti,
gözlerinin derinliðinde arasýn.
Islak elinle sol yanýma dokun,
gün doðunca sönse de ay ve
yorgun deniz fenerleri,
gözlerini gözlerimden ayýrma sakýn!
Hiç azalmasýn ýþýðým.
Ben sana öylesine hesapsýz,
ben sana senden önce aþýðým.
Bir avuç kum, bir yudum sevgi, bir nefes huzur,
þu zakkum yalnýzlýða bir son ver,
bitsin müebbet esaretim!
Bir maviye, bir de gülüþüne hasretim.
Hâlâ ne duruyorsun, ne diye?
Ver elini, coþkun uçurtmalar gibi,
süzülelim maviye…
09.07.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.