İşte hayat, Sunar Yazıcıoğlu

Elini baþýna götürmek istedi çocuk,
Ona rahat vermiyordu bir karasinek .
Keþke derdi yalnýz bu olsa,
Çalýþmýyordu eli hiçbir durumda.
**
Umulmadýk anda, böyle zamanda
Yüzünde ya da saçýnýn arasýnda
Ya bir saç teli, veya bilinmedik
Bir kaþýntý oluyordu, hiç beklenmedik .
**
Mecali yoktu elini kaldýrmaya,
Geçeceði de yoktu hastalýðýnýn.
Daha önce nasýl asýlýrdý saçýna,
Giysisine annesinin ve ablasýnýn.
**
Geçen yýl bir þey yok denebilirdi.
Sanýrsýn bu, o çocuk deðildi.
Çok çabuk geliþti rahatsýzlýðý ,
Bir hekime görünsün diyordu bazýlarý.
**
Yok mudur bu kötünün bir de iyisi?
Ýþte o iyiden versin yaratan,
Kötülük vermesin bize hiçbir zaman;
Saðlýk versin, sevinç versin, güç versin .
**
Ýþte hayat böyle diyorsun,
Yarýn ne getirir, bilemiyorsun,
Daha iyi olur muydu diye düþünüyorken,
Daha kötü olmasýn, Allah korusun!
**
Kaderimiz mi oluyor, bu kötü oyun,
Kurban ettiðimiz hayvanlar gibi, bayramda
Bizi de kurban eden biri mi var ona;
Þu zavallý halimize acýmayýp da.
**
Ona , ya da bir baþka þeye fark etmez,
Ýnanç kötü olan þeyleri seçmez.
Kötülük dýþardan geliyordur istemeden;
Mikroplar ve benzeri þeyler, bizi mahveden.
**
Yaradýlýþtaki esrar çözülüyor gün be gün;
Ne için, kim için yaþýyoruz bilmeyiz,
Bilen yok, anlayan da yok þüphesiz,
Anlasak birbirimizi yok eder miyiz?
**
Bu ve öteki baþka oyunlar da var,
Hepsi bir noktaya baðlanýyorlar.
Bize yapacak tek þey kalýyor elbet,
“Aðlayýp söylenmek, gülüp eðlenmek”.

Sunar Yazýcýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: