İçindeki çocuk

Gülümseyerek durduðuna bakmayýn,
üþüyor ve aðlýyor o çocuk içindeki.
Tek bir bütün hali, almýyor mutluluk hissi.

Tiz bir kedere elemler ördü,
etrafýna dimdik bir duvar,
kendine dahi itiraf edemeden,
gülen tek bir gözü görünen.

Yas hali, günahsýz o çocukta,
kýrgýn kalbin çýnlamasý kulaðýnda.
mutlak bir butlan seziyor kýygýdan ,
iþleyen ise evvel zamanlarýn çocuðundan.

Görmekte o pýrýltý gözlerinde hilkatinin,
Ýçini boþaltýrken insanýn, hilaf-ý hakikatin.
En ufak dikkatsizlikte fýrsat buluyor,
meydana iniyor, adalet istiyor,
Tüm gerçekleri!
Yadsýnamazlarý talep ediyor.

Yalanlara tapýnan kibirlerin coþkulu sarhoþluðu
geçit vermiyor, þöyle dur! diyor.

Yalpalanarak dönüyor geri çocuk içine.
Yorgun argýn, usulca geçiyor yerine.
Dargýn, ruhu pare pare, himayesinde yine.

Olan biteni gördüðü halde,
göstermiyor onu kimselere.
Hissetsede kederini kalbinde,
yalnýz ve kimsesiz,
uyutuyor o çocuðu içinde.
Sosyal Medyada Paylaşın: